Oh, wat naar. Helaas heb je er niet veel aan, maar ik heb baat bij je verhaal. Ik kon kiezen tussen 5-6 uur kraamzorg per dag en 2-3 uur. Bij de eerste vond ik een vreemd mens zolang in huis niet fijn. Dus heb ik nu voor 2-3 uur gekozen. Als ze haar werk doet, wat ze behoort te doen, is ze zo weer weg. Er werd nog gevraagd naar mantelzorg. Ja, mijn man. Ja hij kookt, zorgt voor de kinderen en maakt schoon. Hij neemt hiervoor speciaal verlof op. Want behalve zorg voor de baby en de moeder, gebeurt er in huis verder niets door de kraamhulp. Dat is er inderdaad allemaal af. Iedere vrouw die binnenkwam bij de eerste kon hem bij mij aanleggen (wat ze ook deden, omdat ik de handigheid nog niet had), behalve de kraamhulp. Masseren kon ze wel. Jammer van je borstvoeding. Neem jezelf niets kwalijk. Je hebt gedaan wat je kon. Toen mijn schoonzus bevallen was, zijn we op bezoek gegaan en de kraamhulp was er. Een heel jong meisje dat wel even ging vertellen van de borstvoeding. Een aantal weken later was ik bij mijn schoonzus en toen vroeg ze me om hulp, omdat ze harde plekken in haar borsten had. Ik heb haar verschillende houdingen om te voeden uitgelegd en haar verteld dat ze de plekken moest masseren. Na de eerste voeding in rugbyhouding was de druk al een heel stuk minder. Gelukkig was het bij haar nog geen borstontsteking geworden. Nee, ik ben geen lactatiekundige of iets dergelijks, wel ervaringsdeskundige.

woow ik schrik hier echt van, dit verwacht je niet van mensen die voor dit beroep kiezen. ik hoop dat een deze dagen me kleintje geboren word en ik een positievere ervaring opdoe

Heel erg jammer vam de borstvoeding, maar daar kun je jezelf niet de schuld van geven. En goed dat je dan ook aan je oudste kindje denkt. Fijn dat het zulke heerlijke kinderen zijn! Nogmaals sterkte met het verwerken!

Ik las achteraf dat ze me ook had moeten tempen, hechtingen controleren enz. Nooit gedaan. Ja jammer dat het in nl nog zo kan. De tijd krijg ik nooit meer terug.maar het krijgt nog een staartje dat is zeker!