Ik heb het er erg moeilijk mee. Mijn man en ik kregen pas laat onze dochter en zoon. Daarna hebben we 2 miskramen gehad. Ik zou nog zo graag een kindje willen. Het gezin voelt niet compleet maar de tijd gaat tellen. Ik ben bijna 42 en de vraag die me bezig houdt dagelijks is dan ook is het zo goed zo of zit het er nog in ? Zou zo graag die laatste zwangerschap zo graag beleven en afscheid willen nemen van elk stadium. Niet eindigen met de miskramen. Wat is wijsheid?

Het maakt inderdaad ook uit hoe je zwangerschappen waren en hoe je kids zijn. Ik heb heerlijke zwangerschappen gehad..alleen de 2e keer bekkeninstabiliteit wat wel pittig was..maar t kan veel erger. De meiden zijn ook erg makkelijk en beide gezond..dus dit zijn voor mij geen zaken die het tegenhouden. Wel ben ik me er van bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat een derde kindje ook gezond en makkelijk is..en dat vind ik dus wel een beetje eng. We zullen zien hoe het loopt. Fijn dat jullie nu compleet zijn.

ik heb 2 lastige zwangerschappen gehad en daarbovenop hebben beide dochters last van allergieën. Dus dat zijn al 2 goede redenen om het hierbij te laten. Daarnaast beginnen we nu eindelijk wat vrijheid te krijgen om op pad te gaan, ivm slaapjes en maaltijden etc. Ook mijn man vind het nu genoeg, hij reist veel dus een baby zou volledig op mij aan komen. En tenslotte heb ik al méér dan mijn handen vol met deze twee tantetjes! Maar als ik een baby zie, of weer naar de babyfoto's kijk of soms gewoon een geur ofzo, dan begint het weer behoorlijk te kriebelen. Ik heb altijd een groot gezin gewild, maar het is gewoon niet praktisch! We zeggen wel eens gekscherend dat we nog wel een makkelijk kindje willen, die makkelijk en overal slaapt, geen allergie heeft en makkelijk in de omgang(zo een als mijn zus dus(#jaloers)), dan willen we nog wel!! ;p

Het moet inderdaad wel kunnen, en klopt..twee kids is ook al wel aardig druk. En je zou er ook samen achter moeten staan. Fijn dat je je er dan ook bij neer kunt leggen