Die draak van ons die weet het ook allemaal zo leuk te bregen ;) 'Mama, waarom staat de buurman op het dak? ' (nee echt....hij stond werkelijk op het dak!) Weet ik niet lieverd, maar het is gevaarlijk en jij mag dat nooit doen! 'Maar mama.....je weet wel waarom.....' Nee lieverd mama weet echt niet waarom de buurman op het dak staat... 'Jawel mama.....dat weet jij wel! ' Dussss..... Zeer herkenbaar die fijne waarom fase ;)

Daarom of omdat ik het zeg is ook een antwoord. En ik geef alleen een zinnig antwoord op zinnige waarom vragen. Als ze er dus echt iets van opsteken. En op b.v waarom ga je plassen, de eerste keer, plassen moeten we allemaal, jij toch ook? 2e keer....omdat ik moet plassen, moet jij ook plassen? 3e keer, moet je ook plassen? 4e keer daarom, anders wordt het zo,n zooitje. Waarom wordt het dan een zooitje? Omdat ik anders op de grond plas, waarom plas je dan op de grond? Omdat jij steeds vraagt waarom ik moet plassen, mag ik dan nu plassen. Ja... Uhhh waarom zit jij op de wc. Ja daarom dus daarom.

Mijn peuter van drie zit al heel lang in die fase. Ik vind het geweldig. Je vraagt om de charme van deze fase? Persoonlijk; Het is heerlijk dat ik steeds meer begrijp waar haar interesses liggen. Ik kan onwijs genieten van het creatieve van de bedachte vragen en de grapjes die daar uitkomen. Voorbeeld; situatie avond eten aan tafel.: Dochter 'mama, wat ben je aan het doen' Mama ' ik ben aan het eten ' Dochter ' waarom ben je aan het eten' Mama ' omdat ik eten in mn mond moet doen' Dochter ' waarom moet je eten in je mond doen' Mama ' ' ja? Goede vraag, zal ik het via mn neus doen' (* gaat met vork/lepel met eten naar neus, grote glim lach erbij') Dochter ' hahaha neeeeeee eten moet in je mond' .. Wat ik al zei ik vind het heerlijk, omdat ik er heel veel uithaal en de gesprekken op dit niveau erg kan waarderen van zo'n klein mensje. Ik bekijk het niet vanuit een schattige kant of fase/periode ik zie een mooie ontwikkeling. Ik weet niet of je werkt, maar het kan misschien schelen dat ik er meer van kan genieten ( nog steeds, na heel veel maanden) omdat ik niet elke dag hele dagen antwoorden 'moet' geven. Ik zal eerlijk zijn dat ik niet weet hoe ik het dan zou ervaren.

Onze dochter is bijna 6, en vraagt nog steeds heel vaak: 'waarom...' En haar broertje van net 4 doet lekker mee! ;) Wat ik alleen irritant vind, zijn de waarom vragen die gaan over wat ik doe. Bijvoorbeeld: 'wat ga je doen?' 'Mama gaat even plassen' 'Waarom ga je plassen?' Of: 'waarom eet je kaas op je brood?' 'Waarom heb je nog schoenen aan?' 'Waarom ga je nu nog niet naar bed?' 'Waarom ben je de vaatwasser uit aan het ruimen?' Voor m'n gevoel moet ik hele dag zo ongeveer verantwoording afleggen voor wat ik doe ;)