Begrijpelijk... Zo voelde ik me destijds ook toen ik besloot te verhuizen met m'n zoon.. Maar hier heeft de tijd het gevoel laten slijten, hopelijk gebeurt dit bij jou ook :)

Ik blijf me altijd verantwoordelijk voelen denk ik, maar genieten van het leven en gelukkig zijn is zeker hoofd prioriteit nu!

Ik hoop ook dat het een fase is. Inmiddels zegt hij nu tegen zichzelf in de spiegel ook papa. Of die er nu iets van herkent of hij het willekeurig zegt geen idee.

Een extra knuffel krijgt hij zeker! Ik probeer het naast mij neer te leggen, maar blijf het lastig vinden