Geen moeder van een tweeling, maar wel van een ziek prematuurtje...ook ik begon met kolven en elke druppel was goud waard. Ze heeft 1,5 maand in het ziekenhuis gelegen en één van de weinige dingen die ik kon doen dat was kolven! Helaas is het mij, na heeeeeeellll veel geduld, lactatiedeskundigen, andere houdingen enz. enz. niet gelukt om haar rechtstreeks uit de borst te laten drinken. Daarom heb ik driekwart!! jaar gekolfd. Heb daar een gigantisch dubbel gevoel aan overgehouden. Aan de ene kant ben ik blij dat ik het haar heb kunnen geven, maar aan de andere kant; 'ten koste van wat'!!! Ik was DOODMOE, had de hele dag het idee dat ik 'alleen maar' aan het voeden was. Want je begrijpt... dik half uur kolven om de 3 uur/dag en nacht, pogingen doen om haar uit de borst te laten drinken, daarna nog het flesje met je borstvoeding geven aan je kindje, de flessenboel weer uitboenen, steriliseren en het hele circus begon weer opnieuw ...je was letterlijk 3 uur bezig per sessie. Ik had ondertussen een haat-liefdeverhouding met mijn dubbele elektrische kolfapparaat. Maar hulde aan mijn fantastische borsten...want het heeft echt wel moeite gekost. Toen ik pas stopte met kolven na driekwart jaar en volledig overging naar flesvoeding toen merkte ik pas hoeveel energie het mij koste, hoeveel meer ik kon genieten, hoeveel meer ik kon genieten van het echte mama zijn. En dat er naast het voeden nog veel meer was... heb me destijds wel voor mijn kop kunnen slaan. Ik had veel eerder moeten stoppen en had veel eerder die flesvoeding moeten pakken. Heb vaak nagedacht 'waarom' ik zo halsstarrig bleef vasthouden aan borstvoeding... was het de 'flow' waarin ik zat waardoor ik er niet eens aan dacht om te stoppen, of omdat ik bewust het eerste jaar gekozen heb om thuisblijfmama te zijn of was het misschien toch een soort van onderbewuste schuldgevoel dat borstvoeding 'beter' is.... heb geen idee. Ik had misschien ook gewoon zo'n lieve verpleegkundige nodig gehad zoals jij die gewoon tegen mij zou zeggen; Nu is het genoeg geweest...jij gaat lekker genieten en jij haalt vandaag nog die flesvoeding bij de supermarkt.... Dus voor alle lieve mama's die 'denken' dat ze falen door de verrekte borstvoeding; Niet doen! Beide is GOED...en vooral gewoon genieten!

Onze oudste is ook een tweeling, wij hebben er toen ook voor gekozen dat ik geen borstvoeding ging geven! Vooral 2 is 2 keer zo druk! En ik alle hulp zeker kon gebruiken, was ik blij dat ik gewoon flesvoeding gaf! Ze groeien ook zeker goed met flesvoeding en ook alles wat ze nodig hebben zit erin! Ze zijn nu inmiddels net 10 geworden en ze doen het super met alles! Heel veel liefde gewenst voor jullie

Hier bewust voir flesvoeding gekozen. Aangezien ik het totaal niet zag zitten om borstvoeding te geven. ( nu ben ik na de bevalling ruim 2 liter bloed verloren, dus weet ook niet hoe het dan gegaan was..) Hoorde om mij heen veel verhalen van hoe goed borstvoeding wel niet was en aangezien ik toen al had aangeven dat ik flesvoeding zou geven aan mijn kindje, kreeg ik wel eens de opmerking : wil je het echt niet proberen, of doe alleen de 1e voeding omdat daar belangrijke stoffen in zitten.. No way, Ik kies bewust voor fles en respecteer dit dan ook. Ik was heel benieuwd hoe de kraamverzorgster zou zijn. Had al wel aangeven dat ik fles zou geven. Gelukkig had ik een hele fijne vrouw. Die het prima vond en dus ook niet ging stimuleren of proberen om toch borstvoeding te proberen. (iets wat ze misschien wel had kunnen doen, dacht ik vantevoren) Ik was dus ook een blije mama met een blije dochter die keurig groot is geworden op flesvoeding. Tot 1.5 jaar alleen potjes voeding at en daarna ook verse hap. En nu (2.5) eet ze alles. Zowel een potje als vers. Doe dus gewoon waar jij je het prettigst bij voelt. Er is geen foute keuze.

Er is in Nederland geen enkel voedingsmiddel dat zo veilig is als babyvoeding. Niks om je voor te schamen vind ik. Er zijn ook mensen die er bewust voor kiezen om niet eens borstvoeding te proberen, dat is ook prima toch?