Ik was 26 uur bezig, en uiteindelijk gebeurde er na 3 kwartier persen niks. Nog in de ok voor de geboorte van onze oudste vroeg mijn man oud ik er nog een wilde. "JA!! Maar nu even niet.." die gynaecoloog zal ook wel gedacht hebben. Die twee kwam er trouwens ook en de wens voor een derde bestaat nog steeds.

Haha, grappig om te lezen dat jij ook de gedachte had van "nee, hij moet er uit". Ik zeg nooit nooit (oké, misschien toen wel...) , maar ik sluit een 2e niet uit. Bedankt voor je reactie :)

Je eerste bevalling is inderdaat snel gegaan. Ik heb toen om half 2 snachts de verloskundige gebeld om te vragen of ik weeen had haha. De oudste kwam met 37.6 weken. Net geen 38 dus. Hij is de volgende morgen om 10:40 geboren. Ik dacht dat ik dood ging, ik moest de pers weeen ophouden omdat ik nog niet op volledige ontsluiting zat. Vond dat persen wel heel branderig, ze vroegen of ik zelf wilde kijken met een spiegel, ik zei alleen maar, nee hij moet er uit... De tweede vloog er binnen 3 uur uit. ze was wel pas met 40.3 weken Dus ook ik riep bij de eerste nooit meer, maar er is er toch nog eentje bijgekomen. Nu zijn ze al weer 8 en 6