Je haalt de woorden uit mijn mond.. mijn kleintje is nog maar 2 weken, en ik herken de woorden die jij hier schrijft. ik kan het niet beter verwoorden :)

haha, zeker herkenbaar!

Ik ken het wel, maar niet zo sterk als wat jij nu beschrijft. Wat ik wel ken (en daar moest ik meteen aan denken toen ik jouw openingszin las: "Zodra je ergens ben en je hebt je kleine niet bij je") is dat ik soms ergens was zonder mijn kinderen en dat ik dan een enorme adrenalinestoot kon krijgen met de gedachte "waar zijn ze!" Dat duurde dan maar een halve seconde hoor, want dan wist ik het wel weer, maar die halve seconde was elke keer weer heel erg!

En dat is een onderdeel van goed mama-schap! Een hele nieuwe wereld van houden-van is opengegaan zo bizar, wie had ooit gedacht dat je zoveel kon houden van een mens! Je kind komt op nr 1 (en hoewel vriendlief daar erg bij in de buurt komt als er gekozen moet worden verliest ie de strijd :P )