Onze dochter heet Novalynn. In eerste instantie wilde wij er ook twee namen van Nova Lynn. Maar twee weken voor de bevalling toch besloten om het als één naam te schrijven. Dan kan ze later altijd nog kiezen of ze het ingekort wil hebben. Maar schrijfwijze moet wel altijd toegelicht worden als ze haar naam willen noteren ergens. Wij noemen haar buiten haar 'koosnaampjes' om dan ook Novalynn. Maar laat nou net mijn schoonmoeder altijd Nova zeggen. Gelukkig is ze op een leeftijd dat ze dan gewoon zegt nee oma ik heet Novalynn. Maar toch blijft ze stug volhouden. 🙄

Ja hier heeft mijn dochter een 2e naam omdat m’n man (die zelf 1 naam heeft) dat zo leuk vond. Ze heet Aylin Suzan. Ik heb zelf een 2e naam en buiten die ene letter die op m’n initialen staat bij brieven wordt ik er verder nooit mee geconfronteerd. Maar nu is het in onze Turkse vrienden groep dus zo dat kinderen vaak 2 namen krijgen en dan voor de logica (?) is de 2e naam de roepnaam. Daarom kregen wij vooral aan het begin hele vaak de vraag of haar 2e naam haar roepnaam was.... ehhhh nee? En denk de familie in Turkije dat onze dochter een dubbele naam heeft en als ze het over haar hebben dan noemen ze ook alle 2 de namen op; Aylin-Suzan dus. Dat was dus NIET de bedoeling. Verder heb ik m’n brein gebroken over een Turkse naam die ik echt mooi vond die voor Nederlanders in 1 keer goed uit te spreken is, maar toch spreekt iedereen hem verkeerd uit. Ze heet Aylin. Ai Lin. Geen Elin, geen Ayleen maar ook dat moet ik verbeteren. Dus ja, namen.... het blijft altijd afwachten.

Onze dochter heet Sophia. Ze heeft een tweede naam Elisabeth, maar haar roepnaam is Sophia. Veel mensen dachten na de geboorte dat we haar wel Sophie zouden noemen. Het is mij een raadsel waarom, als we haar Sophie wilden noemen, hadden we die naam gekozen. We hebben zo vaak moeten verbeteren en nu is ze 6 en wordt er nog vaak gedacht dat het wel Sophie zou zijn. Maar de meeste mensen zijn er nu aan gewend.