Wellicht heb je deze tip al gehad. Maar bij ons werkte het en het is zo simpel. Ik las het destijds ergens op een topic over hetzelfde probleem. Deze moeder zong op de melodie van vader Jacob: tanden poetsen, tanden poetsen, is zo fijn, is zo fijn. Samen tanden poetsen, Samen tanden poetsen is zo fijn, is zo fijn. Als het liedje klaar is is het poetsen ook klaar. En je moet je aan die belofte houden. Wanneer dit goed gaat, kan je het steeds verder uitbreiden met andere liedjes. Met gekke teksten is natuurlijk het leukst ;-) Ik hoop dat het verhaal hierboven een beetje duidelijk is. Bij ons werkte het direct, dochter snapte dat het na het liedje klaar was, dat was te overzien.

Ik weet niet of de tip al voorbij is gekomen, maar een spiegeltje erbij houden werkt hier goed. Zodat hij kan zien wat er gebeurd. Succes ?

Heel herkenbaar dit. Tot een jaar of 3 elke dag strijd gehad. Soms dacht ik even de sleutel tot succes gevonden te hebben zoals zelf een tandenborstel uitzoeken. Opeens ging het goed. Dat was nadat hij een zandloper bij zijn tandenborstel had gelegen en dat we net zolang moesten poetsen tot het zand op was. Als hij niet meewerkte zetten we de zandloper stil maar dat is maar een paar keer nodig geweest. Wat ook wel werkte bij ons (maar dan was hij wel al 2 jaar) was het normale bedritueel doen maar dan zonder tanden poetsen. Dan het boekje van tip de muis lezen over tanden poetsen. Dat eindigd met de vraag heb je zelf al goed gepoetst? Soms zei hij ja en dan lieten we het erbij. Vaak riep hij dan als we weg waren dat jij nog geen tanden had gepoetst. In bed poetste we dan toch even. Soms zei hij nee nog niet gepoetst en dan mochten we het alsnog doen. Succes ooit gaat het over maar wanneer dat weet je helaas niet

Wij hebben ook heel veel drama gehad. Meneer weigerde pertinent zn tanden te poetsen en de houdgreep kwam er regelmatig bij aan te pas. Wij zijn begonnen met een Jordan tandenborstel welke je als bijtring kan gebruiken. Heel fijn, zacht en makkelijk vast te houden. En woezel en pip tandpasta. Uiteindelijk hebben we hem de tandenborstel gegeven en mocht hij zelf ‘poetsen’ (voornamelijk werd dat de tandpasta eraf sabbelen). Maar we spraken af dat wij ALTIJD even napoetsen. En ook al was dit in het begin een strijd (nog steeds af en toe) hij weet dat wij napoetsen en hij laat het steeds beter toe. Mijn zoontje is nu ruim 2 en het gaat voor 90% goed ‘s avonds. Overdag poetsen blijft nog steeds best moeizaam. Maar er is hoop en blijf het proberen. Elke dag weee, hoe zwaar het ook is. Opeens komt die dag dat ze het toelaat. En misschien is dat 1 keer en dan weer 10x niet, maar die keren worden steeds minder.