Ik weet dat hij soms nachtangst (dat is anders dan nachtmerries) heeft. Maar het rare is dat of ik nou een nachtlampje bij hem aan heb of niet hij 9 van de 10x ongeveer direct nadat wij in bed liggen en alles donker hebben, hij wakker wordt zonder nachtmerries en gewoon bij ons komt liggen. Uiteraard leggen we hem dan terug maar 3 kwartier later is hij er weer. Zo gaat dat de hele nacht door. Zelfs een stikkersysteem of een beloofd speeltje werkt niet meer. Het is inderdaad frustrerend dat hij doorslaapt als hij alleen uit logeren is. Zijn mijn man en ik in het zelfde huis aan het logeren dan is hij net als thuis aan het spoken. Als ik vraag waarom hij niet in z'n eigen bed wil slapen zegt hij alleen maar "ik wil bij jou mama". Ook een shirt van mij, knuffeltje van hem dat naar mij ruikt helpt niet. Misschien toch eens die 'monsterspray' proberen. Dank je wel voor je reactie.

Deels weet ik hoe je je voelt... Geen last van depressies, maar onze zoon sliep prima totdat hij ruim 7 maanden was. Vanaf toen was het een drama. 's Nachts meerdere keren krijsend wakker en we kregen hem met geen mogelijkheid weer in slaap in zijn eigen bed. Wij wilden ook geen kind dat jaren lang bij ons in bed zou liggen, dus bleven we volhouden. Uren hebben we naast zijn bed gezeten. Op een gegeven moment hielden we het niet meer vol. Het enige dat we wilden was slapen, dus ook bij ons eindigde onze zoon regelmatig tussen ons in als hij 's nachts wakker werd. Af en toe ging hij een nachtje bij opa en oma slapen, zodat wij een nacht door konden slapen. Ik ben sowieso al wat sneller moe en ik trok het bewoon niet. Bij opa en oma was het slapen nooit een probleem. (Frustrerend!) We hadden van alles geprobeerd: nachtlampje aan, nachtlampje uit; slaapzak aan, slaapzak uit; raam open, raam dicht; knuffeltje bij hem dat ik een paar nachten in bed had genomen, zodat mijn geur eraan zat... Onze zoon is nu net anderhalf en een tijdje geleden hebben we een wichelroedeloper laten komen. Van verschillende kanten had ik die tip gekregen. Eerst wilde ik er niet echt aan (beetje vaag gedoe, vond ik), maar de gebroken nachten bleven. Uiteindelijk toch maar eens wat gegoogeld en veel dingen die ik las pasten toch wel in het plaatje. Daarna iemand laten komen. Onder ons huis bleken veel aardstralen te lopen. Wij hebben nu een plaat in de tuin die ze zou moeten neutraliseren. Het zal allemaal wel, maar.... het slapen gaat sindsdien een stuk beter! Jullie zoon is wat ouder. Misschien kan hij zelf aangeven of jullie iets voor hem kunnen doen, zodat hij wel lekker in zijn eigen bedje kan/durft te blijven slapen? Een nachtlampje, monsterspray, een knuffelvriendje of misschien is hij bang voor iets op zijn kamer en kun je daar iets aan doen. Als je de ruimte hebt zou je misschien kunnen proberen om een extra bed op jullie kamer te zetten. Als hij dan bang is kan hij in dat extra bed verder slapen. Hij is dan dichter bij jullie, maar ligt niet meer bij jullie in bed. Als soort tussenstap? Misschien is dat na een tijdje dan niet meer nodig. Heel veel succes en ik hoop dat het snel beter gaat!! Dit sloopt je echt helemaal...

Dat is wel een goede tip. Maar soms heeft hij geen nachtmerries maar wordt hij gewoon wakker op het moment dat wij net in bed liggen. Ik ga het iig proberen.

Dat punt heb ik ook bereikt. Dan slaap maar bij ons want ik ben te moe. Ergste is dat ik overdag prikkelbaar ben (mede door de depressie) maar als ik te weinig slaap heb gehad is het erger. Ik moet dan echt tot 100 tellen om rustig te blijven. Dank je wel voor je reactie. Ik hoop dat hij ook snel door deze periode heen is.