Dat soort gevoelens zijn vrij normaal. Ik heb me tot zeker paar weken (als het niet paar maanden was) nadat onze zoon was geboren, afgevraagd of ik wel echt een goede moeder zou zijn. En dat je niet helemaal kan genieten van de zwangerschap komt ook wel voor. Ik vond het altijd verschrikkelijk als mensen zeiden "geniet ervan". Zo leuk vond ik zwanger zijn niet, maar toch het was allemaal zo spannend, allemaal tegengestelde gevoelens. Ondertussen is onze zoon weer twee jaar en geniet ik van volle teugen van ons ondeugende mannetje. Ik had hem voor geen goud in de wereld willen missen.

Gefeliciteerd!! Voel je niet schuldig! Het kunnen je hormonen zijn, maar bespreek het wel met je verloskundige. Ikzelf heb tijdens alle drie m'n zwangerschappen een depressie gehad, en dat werdt de eerste twee zwangerschappen altijd afgeschoven op hormonen. Pas bij de derde ging er een lampje branden dat het wel eens een depressie kan zijn. En je gevoelens mogen er gewoon zijn! Geef het gewoon lekker de ruimte, en praat erover met mensen die begrip voor je hebben. En probeer in beweging te blijven, en leuke dingen te doen. Eventueel zou je visolie capsules kunnen slikken die geschikt zijn voor zwangeren. Helpt ook tegen depressieve gevoelens.

Praat over je gevoelens en gedachten met je verloskundige! Zij kan je misschien helpen je beter te voelen.