Ik zou het nog een beetje anders zeggen; je kunt wel verwachtingen hebben, alleen misschien niet van specifieke personen op specifieke momenten. Als je je ervoor open stelt zul je ontdekken dat er altijd mensen zijn die om je denken, die je geven wat je nodig hebt. Het kunnen alleen soms totaal andere mensen en andere dingen zijn als die je had verwacht. Ik zie het sociale leven als een doorgeef circel zegmaar, mijn vriendin voelt zich rot dus ik luister naar haar, diezelfde vriendin helpt haar moeder met boodschappen doen, die moeder zegt iets vriendelijks tegen de caissière die toevallig een rotdag had en jij zelf krijgt ineens een leuk appje van een oude kennis die je al jaren niet gesproken had. Zo wordt er voor iedereen gezorgd, dat denk ik echt. Het is alleen niet altijd wat je verwacht had, of van wie je het verwacht had.

Heel herkenbaar. Ik ben ook hsp en ik heb ook het gevoel dat ik altijd meer voor anderen doe. Zit nu met gescheurde enkelbanden (zat daardoor ook een tijdje in het gips) maar voor sommige mensen is het heel moeilijk om langs te komen of een keer een appje te sturen. Terwijl ik dat wel altijd doe. Mensen helpen hetzelfde, ze gaan ervan uit dat ik kom maar zelf aanbieden ho maar. Gelukkig zijn er wel een paar die komen maar lang niet iedereen waarvan ik het verwacht. Heel jammer

Ik herken je verhaal ook heel erg. Ook het feit van het negatieve niet los kunnen laten en steeds meer aan jezelf beginnen te twijfelen. Ik steek ook altijd moeite in mensen die het niet waard zijn. Op een een of andere manier trekken juist ook die mensen mijn aandacht terwijl ik weet dat ik er zelf niet gelukkiger van wordt. En dan zeggen ze je moet je omringen met mensen die hetzelfde voor jou doen. Maar dan wordt je wereld best klein. Is ook niet altijd makkelijk. En ik ben het met jou eens dat mensen wel een bedankje mogen sturen. Dan ga je aan jezelf twijfelen vinden ze mij wel leuk of mijn kinderen. Piekeren enzo. Hsp is niet tof helemaal niet als je niet goed weet hoe ermee om te gaan. Maar ik denk dat door social media etc het erg veranderd is en mensen het al te normaal vinden dus de waardering is weg. Ik wens jou veel succes met deze strijd want dat is het soms best wel. Liefs? Bedankt voor deze blog. Voel ik mij minder alleen?

Het is al gezegd, maar zo werkt het voor mij ook: verwacht niks, van niemand. Dat scheelt echt zoveel. Is echt niet altijd makkelijk en het is ook een proces, om je verwachtingen los te laten, maar uiteindelijk scheelt het echt enorm. Andersom ook, laat je schuldgevoel los en zeg ook eens “nee”. Je bent niemand iets verplicht (om te helpen verhuizen/kamers verven etc.). Succes en sterkte ❤️