Wat jammer dat je dat zo ervaart. Kan je hier ook met je partner over spreken? Heb je al geprobeerd om zijn “ex” bij de naam te noemen? Op die manier haal je de negatieve lading van het woord “ex” af. Hun relatie is er niet meer, wanneer je over een ex spreekt vergelijk je toch al snel hun relatie met die van jou en je partner. Vergeet niet dat hun relatie er niet meer. Als er kinderen zijn van hun, is dat hun enige verbintenis. Hij heeft nu een relatie met jou en dus ook voor jou gekozen ❤️

Noem het hoe je het wilt noemen, wij laten die keuze over aan haar zelf. We benoemen ook dat zij een liefdevolle moeder heeft aan haar. Het is de taak van haar vader en mij, om wanneer zij bij ons is, haar net zo geliefd te laten voelen als onze eigen twee kinderen. Momenten als verjaardagen of een eerste schooldag zijn niet exclusief voor moeder, maar ook voor vader. Naar dat het voor jou voelt alsof deze taken/momenten gepakt worden. Dat is namelijk absoluut niet waar, ik eigen niks toe, ik sta er vol liefde voor dat kleine meisje wanneer zij hier is. Vergeet alleen niet dat vader net zo veel recht heeft op taken en momenten als moeder en ik hoor immers nou gewoon bij vader ;)

Dat is wel een aparte manier van denken. Bonusmama's, plus moeders, stiefmoeders dragen ongelofelijk veel zorg. Soms wel meer dan de eigen moeder.

Die ff normaal zeg pfff echt hoor!!

Beter met elkaar omgaan dan vroeger. Ik zelf heb het niet altijd makkelijk door dat mijn bonuskind het niet toelaat dat ik hem graag zie. Terwijl ik zo m’n best doe. Maar je best blijven doen voor een onbeantwoorde moeder-kindliefde.. dat is een lastige situatie.

Het is lastig om als bonus mama te bemiddelen. Je hebt namelijk vrij snel de stempel “partijdig”. Ik heb altijd tegen mijn man gezegd dat ik de stem van E zou zijn. Dat betekent dat ik mijn man steun in een zo’n gelijk mogelijke opvoeding, maar ook dat ik hem aanspreek als ik vind dat hij onrealistisch is

Dat is helaas in sommige gevallen zo, wat ontzettend naar dat jij dat ook mee heb moeten maken! Ik romantiseer alleen helemaal niks, samengestelde gezinnen brengen veel moois mee, maar het kan ook heel zwaar zijn. Ik heb zelf altijd ontzettend mijn best gedaan om het contact goed te krijgen, dit was voordat ik er was namelijk helemaal niet. Het moet alleen wel van twee kanten komen en ik weiger om daar tussenin te zitten als bemiddelaar. Zij zijn de ouders van E, ik slechts een verzorgende. Ik hou mij dan ook altijd volledig afzijdig als het gaat om momenten die ouders samen met een kind moeten doen.