Herkenbaar, dat wil zeggen; ik ben ook zo'n moedermelk trut. Geloof me als ik zeg dat dit soort nare opmerkingen niet voortkomen uit het geven van borstvoeding maar uit een systeem fout in de bovenkamer van deze vrouwen. Iedere moeder heeft zelf te beslissen over haar kind. Advies geven mag, maar af katten is iets anders. Basic communication skills, noemen ze dat. Een vaardigheid waar het bij sommige mensen (die verdacht vaak op forums te vinden zijn) serieus aan ontbreekt. Oh, en ik was overigens erg opgelucht toen mijn dochter de overgang maakte van mijn bloemkolen naar echte bloemkool..... ook al was ze nog maar 5 maanden (oooh foei!) ;-) ;-) ;-)

Tja respect is soms moeilijk te vinden in discussies op Internet! na de bevalling heb ik geprobeerd mijn zoontje aan de borst te leggen, kleine hidde dacht, wat moet ik hier mee, drie dagen geprobeerd, en inmiddels maar aan het kolven gegaan, niks deed hij er mee! Als ik zelf het kolf apparaat zag kreeg ik al geen lucht meer, tranen in mijn ogen en bloed aan de tepels. pisnijdig werd ik toen een van de oma's zei, ja dat hoort er bij! na drie nachten een hongerig huilende baby, zei mijn man, stop er mee, morgen halen we fles voeding! nooit geen minuut spijt van gehad! Hidde deed het perfect op de "neppe voeding" ! Vind het heel knap van moeders die het wel lukt, maar probeer andere moeders niet te overtuigen van hoe perfect iets kan zijn, elke moeder moet zijn eigen intuïtie volgen!

Whaa.. waarom gaat het gelijk al naar voelen als iemand het over borstvoeding heeft? Wat een ellende was dat zeg.. kindje dronk niet, ze lebberde aan een stuk door. En het voelde gewoon absoluut niet goed meer. Doorgaan, stug doorgaan want het was zo goed voor mij en voor de kleine. Maar het gekriebel als ze er weer aan zat te likken in plaats van drinken, dat gevoel is zelfs nu nog zo sterk dat ik er kromme tenen van krijg. Een ding weet ik wel, als ik ooit weer een kindje krijg dan komen er tepelhoedjes in huis, bij voorbaat al. En ieder die vind dat dat niet mag heeft pech. Anders begin ik er niet eens aan. Want dat gevoel moet ik niet meer. Mede hierdoor hield ik het onbewust tegen denk ik.. na 5 weken was mijn kind aan een stuk door aan het brullen en bleef willen drinken en drinken en drinken. Bij de vraag of er genoeg plasluiers waren, dacht ik van wel. Totdat mama ging kolven en de kleine de fles kreeg. Wat een rust voor ons alle twee, en opeens dreef ze haar luiers uit. Toch niet zo vol geweest als mama dacht, maar hoe moet je dat weten bij je eerste? Hoeveel hoort zo een kleintje te plassen? Wat bleek, ik had per voeding nog maar 1/3de van wat de kleine nodig had. En dat liep heel snel terug. 3 dagen later was de voeding op en was mama er dan ook helemaal klaar mee. Lang leve de fles! Voor iedereen anders, voor iedere baby anders. Laat je niet gek maken zou ik zo zeggen, voelt het niet goed of voelt het heel goed, dat zegt toch alles al? Niet wat iemand anders op zijn computer intypt over jou ;)

Idd, iedereen moet elkaar respecteren en in zijn waarde laten. Je weet zelf wat het beste is voor je kindje.