Ik denk dat de meeste moeders opvoeden op gevoel doen. Ik heb menig opvoedcoach gesproken en ook cursussen gevolgd, maar het was mij te star allemaal. Ik doe het op mijn manier en volgens mij doe ik dat helemaal niet zo slecht.

Ik zie het opvoeden als een grote uitdaging. Op een positieve manier! Let's do this! I can do it! Sommige dingen weet je inderdaad nog niet, maar je weet vast ook al wel wat je absoluut allemaal NIET zou willen. Hihi!

Wij hadden wel voordat ons zoontje er was al bepaalde ideeen over de opvoeding en waren het hier ook over eens. Ik merk wel dat nu hij er al een tijdje is het toch steeds weer opnieuw uitzoeken is wat je nou eigenlijk wilt. Communicatie hierin blijft dus altijd belangrijk. We doen wat goed voelt met een klein beetje hulp van algemene adviezen en richtlijnen. Het zal vast wel goed komen uiteindelijk ;)

Ik luister naar mijn gevoel en opvoeden is toch steeds je methode bijstellen. Het ene werkt wel bij de ene en niet bij de andere. Normen en waardn wil ik er ook in hebbben, maar sinds ze op school zitten komt hier een grote mond, sterke eigen wil en een enorme eigenwijsheid langs. Ook hier hebben wij momenten, dat ik zeker weet dat een ander denkt, nou wat een pokke jong waren dat zeg. Zooo worden die van mij nooit, tot je er in zit. En de volgende keer zijn ze voorbeeldig. Ach ja we doen maar een dotje en hopen het goed te doen