Ieder moet doen waar zij zich goed bij voelt. Maar zoals jij t schrijft zou een werkende moeder geen fulltime moeder zijn? Fulltime moeder zijn is zwaarder dan een 40uurige werkweek, hoe zwaar is t dan als je allebei doet? Op mijn werk heb ik geen tijd voor mezelf, maar wel t geluk dat ik eens een gesprek kan voeren met een volwassene of eten zonder een peuter die altijd precies wilt wat ik heb terwijl ie daarvoor nog iets anders wilde of een baby die altijd precies wilt eten wanneer ik dat doe (ongeacht het tijdstip). Maar als ik uit mijn werk kom, moet ook alles nog gebeuren en als ik 's avonds op de bank zit kan ik ook alweer gaan douchen en naar bed (als ik tenminste langer dan 5u wil slapen). Het is tegenwoordig ook minder logisch dat de vrouw thuis is, omdat 1 inkomen vaak niet genoeg is, in ons geval tenminste niet. Je schrijft dat jij geen keuze hebt gehad, maar besef je ook dat veel werkende moeders die keuze ook niet hebben? Ik wil overigens niet zeggen dat thuis zijn met je kinderen niet zwaar is, want dat is het wel. En ik vind thuisblijfmoeders ook zeker niet minderwaardig, maar werkende moeders ook niet.