Met 34 weken kreeg ik snachts zo’n last van mijn buik! Geen weeën toch zeker ?! Gelukkig zakte de pijn weer. Maar bij de volgende controle die kwam lag ze in een stuit !!! Kak! Wij hebben ook 1 draai poging gedaan. Maar ze lag muur vast. En vond het helemaal niet fijn ! Dus de 2de poging heb ik niet meer gedaan. Moxa therapie heb ik toen ook nog gedaan ! Heeft bij ons toen niet heholpen. En Toen kwamen wij ook voor de keuze te staan keizersnede of toch maar gewoon proberen te bevallen. Lastig lastig.... uiteindelijk hebben wij voor een geplande keizersnee gekozen, en de reden daarvoor was punt 1. Omdat er iemand in mijn omgeving door een stuit bevalling haar kindje is verloren. Punt 2. Een kennis van mij werkt in het ziekenhuis met pasgeboren baby’s die vertelde dat kindjes soms bont en blauw ter wereld komen. En punt 3. Zijn wij voor dit meisje ook een kindje verloren. Maar dat is weer een ander verhaal ;) Uiteindelijk hebben wij voor de meest veilige weg gekozen. Succes met je beslissing xxx

Onze dochter lag in een stuit. Wij hebben 2 versies laten doen, hier zou ik echt nooit meer voor kiezen. De eerste versiepoging was bij de verloskundige en die was niet heel prettig maar ook niet bijzonder pijnlijk. De tweede versiepoging was in het ziekenhuis omdat ze in het ziekenhuis denken dat de verloskundigen niet weten wat ze doen. Ze wilden me eigenlijk geen consult geven als ik niet ook nog een versiepoging in het ziekenhuis zou laten doen. Voordat ik eraan begon had ik al het gevoel dat het zonde van mijn tijd zou zijn, het was bij de eerste poging niet gelukt waarom zou het dan nu in het ziekenhuis wel lukken? De poging in het ziekenhuis mislukte ook en was veel pijnlijker dan bij mijn verloskundige. De tip die ik je hierover mee kan geven is laat je goed informeren waar je de versie laat uitvoeren. Mijn idee is dat als kindjes niet uit zichzelf draaien, hier een reden voor is. Soms moet de natuur een handje geholpen worden (letterlijk) maar als ze bij de eerste poging niet draaien, waarom dan nog meer poespas? In mijn geval was een stuitbevalling niet mogelijk omdat ze in een half onvolkomen stuitligging lag tegen het einde aan (Dus met 1 been naar beneden en 1 been omhoog, lekker dwars). Het enige goede advies wat ik heb is volg je gevoel en accepteer de situatie zoals die is. Dit is voor jou en je kindje het allerbeste.

Ons ventje lag ook in stuitligging. Na dagen ziekenhuis door bloedingen mochten wij naar huis en zouden enkele dagen later een draaipoging doen. Zover kwam het niet want 12 uur nadat we weer thuis waren vh ziekenhuis begon de bevalling. Wat voor ons goed werkte was al uitvoerig bespreken wat het scenario zou zijn mocht de draaipoging mislukken. Voor ons was de beslissing dan voor een keizersnee te gaan mede vanwege de risico’s dat een stuitbevalling met zich mee brengt en het percentage stuitbevallingen wat uiteindelijk toch in een spoedkeizersnee eindigd. Onze zoon is uiteindelijk met een keizersnee geboren en doordat ik al wist dat we dit wilden, was ik er goed op voorbereid en verliep alles heel rustig en voorspoedig. Als ik advies zou moeten geven dan zou ik zeggen laat je goed informeren over de voors en tegens en dan beslissen wat het best voelt. Vraag vooral door op de ervaring van het ziekenhuis met stuitbevallingen niet elk ziekenhuis heeft hier vaak mee te maken en volgens mij is er maar 1 in Nederland die er echt gespecialiseerd in is (uiteraard alleen als de draaipoging niet zou lukken). Van het positieve uitgaan en gewoon er vanuit gaan dat de draaipoging lukt. Succes, ik duim voor je!

Onze 2e lag ook in stuit en is met 36 wkn uitwendig gedraaid. Ik vond het wel pittig maar te doen en heel blij dat gelukt is. Eerst met de klok mee geprobeerd (wat gebruikelijk is, maar na 15 min niet gelukt). Toen andere kant op en binnen 2 min was ze gedraaid en ook zo gebleven! Keizersnede was iets dat we wilde vermijden ivm medische risico voor onze dochter, dus erg blij dat dit heel goed ging!