Klopt helemaal wat je zegt. Mn dochter is alleen 3 (bijna 4) en kan er op dit moment heel slecht tegen. Dus moet haar nu echt wel hou vast geven. Wie weet in de toekomst ;)

Onze tweede zoon heeft ook pddnos , voor ons kwam de diagnose als een opluchting, eindelijk had dat wat wij al 6 jaar vermoeden een naam. Wij zijn misschien van nature iets minder spontaan dan jullie, maar met een gezin van 4 kinderen en een kinderopvang aan huis, is het hier niet echt gestructureerd. eerder een huishouden van jan Steen en altijd wel iemand die spontaan binnenvalt. Wij laten onze zoon(nu 9) altijd zelf beslissen wat hij dan wil, erbij blijven of naar zijn kamer waar het rustig is. meestal gaat hij eerst even weg en komt dan uitzichzelf terug.Praten en eten lukt hem niet in de drukte dus we zorgen wel voor rust momenten. Waarom schrijf ik dit, omdat onze zoon nu zelf aangeeft dat hij het fijn vind dat wij hem niet altijd beschermd hebben. Daardoor heeft hij geleerd zelf sterk te zijn, zegt hij zelf!! Structuur is goed, maar laat je dochter ook zelf zoeken naar haar grenzen en plan niet alles van te voren in. Wij hebben wel het geluk dat onze zoon een enorme dosis humor in zich heeft en daarmee överleven"we samen de minder leuke momenten en versterken we de leuke momenten.