hoi ik ben nu 29 weken zwanger en raakte per ongeluk zwanger toen ik net een paar maanden samen was met mijn vriend. Omdat ik zo slim was om te vergeten dat de pil niet werkt als je ziek bent en op dat moment lag mijn opa ook op sterven dus hoofd er zoizo niet bij. wij hebben nu ook pas een huisje gekocht en mijn schoonouders zijn ook met momenten ohe zo lief. schoonvader is nog van de oude stempel en denkt dat vrouwen niet kunnen klussen, schoonmoeder dringt zich op tot ergernis en noemde mij zelfs tante sidonia en was niet blij toen ik hier iets van zei. ze belde iedere dag op om te vragen hoe het met mij ging en met mijn vriend. later hebben mijn vriend en ik een huisje gekocht precies tussen mijn ouders en zijn ouders in en moeder gelijk klagen dat wij te ver woonden en maar dichter bij moesten komen wonen van haar. Ze begon gelijk te huilen toen mijn vriend er iets van zei. Maar toen ij begonnen met klussen kwam die moeder on aangekondigd mee en de hele tijd aandringen, opdringen hoe dingen moesten en dat het zus en zo verstandiger was (schoonvader ook) mijn ouders viel hun mond open toen die ouders zo deden en zeide van schatje bel maar als je hulp nodig hebt. inmiddels hebben mijn schoonouders ook geld voor de badkamer en aantal dingen van het huis aan ons opgedronge. mijn vriend vindt dit niet erg, ook al gaf ik aan dat dik dit geld allemaal zelf ook heb. Nu heeft mijn vriend ook gezegd dat ik niet direct na de bevalling er iedereen bij wil hebben maar zelf eerst wil genieten en bij wil komen. Enn daar was ze het natuurlijk ook niet mee eens want zij wilde direct komen en bij de bevalling zijn. Ik heb er echt geen behoefte aan dat mijn schoonmoeder mee staat te kijken als ik lig te bevallen of voeden. En zij denkt dat dit de normaalste zaak van de wereld is omdat haar zus wel bij de bevalling van haar kleinkind mocht zijn. mijn vriend zei jij moet niet het zware werk leveren, dus respecteer onze keuze. Mijn vriend is zelfs bereidt om te wachten met laten weten dat ik ben bevallen aan haar omdat die denkt dat zei direct op de stoep staat en alles van de kraamzorg wil gaan overnemen. En daar ben ik ook heel bang voor. Het is allemaal al meerdere keren tegen haar gezegd en hoop dat als ik beval zij zich hier aan houdt. Mijn ouders rn vrienden van mijn vriend storen zich al aan mijn schoonmoeder hoe zij zich opdringt ook aan hun. En durven hier niks van te zeggen, dus hoop dat de woorden van mijn vriend doordringen bij haar anders ben ik bang dat ik een b*tch ben tegen haar. En het is verder een super lieve vrouw met hart op de goede plek, alleen hou niet van die opdringing en van wij weten het beter geddrag en een baby/kind dadelijk zo erg verwennen dat het een verwend ding wordt wil ik ook niet en dat is ze wel van plan volgens haar woorden. Dus begrijp hoe jij jou voelt.

Zoo herkenbaar dit! Ik heb ook een hele dominant schoonmoeder, gewoon je eigen ding doen en zij heeft zich er maar bij neer te leggen. Mijn gezin (man en kind) staat op nr 1 en zij is absoluut niet belangrijk!!!

Ik zag dat ik ook al eerder op 1 van je andere blogs van schoonmoeders had gereageerd… maar ik heb er dus ook zo één… een bemoeizuchtig, ‘alles doen jullie verkeerd’, en ‘ik ben belangrijk’… dus ik weet waar je het over hebt… en weet dat dat niet makkelijk is…. Je wil immers (als ik alles goed lees) dat de band tussen jouw kind en oma oke is en ook dat je niet tussen je vriend en zijn moeder in wil staan. Nu ik terugkijk op onze situatie…. Het werd een ramp voor mij toen ik zwanger raakte, en wij een kindje kregen….voorheen was mijn relatie met mijn schoonmoeder wel aardig (geen (dikke) vriendinnen ofzo) Ik denk zelf dat schoonmoeders dan opeens wat te vertellen willen hebben over ‘HAAR kleinKIND’ …. Ik ben ondertussen 4 jaar verder, en ja, we komen als gezin nog steeds 1 a 2x in de maand bij m’n schoonouders, of ze komen bij ons (en dat is meeeer dan genoeg)…. En ja, ik vind het nog steeds lastig want de ergernissen zijn er nog steeds, ik heb zelf alleen geleerd om me niet meer zo druk te maken…. En om ‘schijt te hebben aan haar issues’, en ik houd voet bij stuk…ONS KIND ONZE REGELS… en ben daar stellig in…. geleerd overigens van mijn vriend (haar zoon dus)…. En we gaan niet meer in op haar bemoeienissen etc. …. Want dat kost ons veel te veel negatieve energie…. En heb gemerkt dat ze er nu zo langzamerhand achter komt dat ze mij/ons niet meer kan raken of bereiken met haar issues ….. maar hoe dan ook, ik had het heeeeeelll graag anders gewild…….. en nog steeds moet ik er niet aan denken dat mijn dochter daar alleen blijft, of haar laat oppassen of daar gaat logeren….. dat voelt absoluut nog niet goed….

pfffff wat een ellende. Gelukkig heb ik dat niet. Vroeger hadden we wel eens mot, maar ik gewoon erg duidelijk tegen haar geweest. Mijn man is niet meer haar kleine ventje, maar een volwassen vent. Tips zijn altijd welkom, maar ga je zin niet doordrijven, want dan hebben we snel mot. Zij weet dit dus ook duidelijk en ze overlegt altijd als ze iets wil. Dus ik heb een fijne schoonmoeder, evenals een fijne schoonvader.