Sorry hoor, maar vindt je het zelf ook niet een beetje heel raar en bijna ongeloofwaardig dit verhaal? Dit ligt dus ook duidelijk bij jou hoor. Luister het is jouw kind, jouw pijn, jouw bevalling, WIE heeft daar wat over te zeggen dan? Laat ze maar komen met 1000 man sterk,de kolere voor ze, het is JOUW moment.Zij heeft haar moment toch allang gehad met het baren van haar zoon? Ik zou eisen dat die moeder tijdens de bevalling ook met dr benen wijd gaat zodat iedereen kan kijken. MINSTENS. En die vent van je ook want hij vindt dat blijkbaar zo ontzettend normaal. 0,0% respect voor jou, anders zou die vent van je zulke dingen niet eisen. Lekker makkelijk allemaal hij steekt dat ding erin, jij wordt zwanger met alle ellende erbij, en hij gaat bepalen hoe jij gaat bevallen? Als jouw man je niet steunt hierin snap ik niet dat jij nog een jong van hem zou willen. Tegen mijn schoonmoeder ben ik duidelijk geweest: Ik bepaal alles over mijn leven en niemand bemoeit zich daar mee zonder kleerscheuren... En geloof me ik hou mijn handjes al moeilijk thuis maar in een situatie als deze hadden er zeker een paar flinke klappen gevallen. Zijn zij helemaal gek. Die vent van jou is psychisch niet normaal en helemaal ziek in zijn hoofd want blijkbaar wil hij PERSE dat jij met je muts gespreid voor zijn vader en moeder gaat liggen. Pff jij bent niks meer als een sight seeing maar dat doe je wel een beetje zelf. Kom gewoon voor je zelf op als jij het niet doet gaat echt niemand het voor je doen. Jouw vent heeft last van het oedipuscomplex waarschijnlijk. dumpen die vent en echt geen kind meer van hem nemen!

Ik vind het maar gek dat je schoonmoeder perse bij de bevalling wilde zijn. Ik heb zelf niet de fijnste schoonmoeder (zie mijn blogs), maar naast dat zit je helemaal niet te wachten op zoveel toeschouwers... Mijn moeder was bij mijn bevalling en natuurlijk mijn vriend, maar dat zijn ook de enige mensen die ik kan verdragen bij zo'n pijnlijke topprestatie. Mijn schoonmoeder ziet haar kleinkind 1x per week want anders wil ik haar aanvliegen. Ze heeft het gevoel dat mijn dochter een soort van vreemde voor haar is.. Vriendinnen van haar mogen hun kleinkinderen zo maar oppakken etc, nou geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. Ik ben gewoon aan het wachten op de dag dat ze het zo voor zichzelf verprutst dat we er helemaal klaar mee zijn. Laatst was dochterlief aan het gillen omdat ze zo moe was en ze had haar groeispurt (dan zijn ze niet altijd even rustig) en dan komt schoonmoeder en vraagt (wanneer ik op de wc zit) of ze haar even mocht hebben, het antwoord is natuurlijk nee want wie gaat nu gillende kinderen doorgeven... was ze zwaar beledigd, ze zei niet meer eens gedag toen we gingen. Ik begrijp niet waarom jouw vriend, jou niet begrijpt. Stuur je vriend maar langs, dan zal ik het hem eens haarfijn uitleggen ;-) :P succes!

Ik wilde mijn schoonmoeder ook niet bij de bevalling hebben. Nou hebben ze dat ook niet gevraagd hoor. Maar dat lijkt me nogal logisch. Het is zo'n intiem moment. Alleen mijn eigen moeder was erbij, en mijn partner natuurlijk. Het is bij mijn vriend ook niet opgekomen om het te vragen. Ik heb zoiets van jij bent toch degene die het allemaal moet doorstaan, dus ben jij degene die bepaald wie erbij mogen zijn.Jij bent tenslotte toch degene die daar halfnaakt ligt met je benen wijd. Dat kan ze toch wel begrijpen en je partner toch ook? Mijn schoonouders zaten wel in de wachtkamer te wachten tot de kleine geboren was. Maar bij een volgende denk ik dat ik dat ook niet eens meer wil. Dan wil ik eerst even genieten met mijn eigen gezinnetje en niet meteen visite aan mijn bed. Hoop dat jullie eruit komen. En vooral jij en je partner. Vervelend als het zo moet gaan :-(

Hoi Nienke, ik weet hoe lastig het soms kan zijn, want je hebt altijd het gevoel dat je tekort schiet. Het lastige is dat je nooit iedereen tevreden kan stellen. En het gaat er vooral om dat je jezelf er goed bij voelt. Het is jouw bevalling (en die van je partner, maar jij mag het werk doen). Ik weet niet of je bij je schoonmoeder aan kan geven hoe je je erbij voelt, maar het belangrijkste is dat jij en je partner in ieder geval op een lijn zitten of misschien een compromis kunnen sluiten over wie er bij de bevalling zijn (of alleen met zijn tweetjes). Misschien kun je ze bellen zodra het kindje geboren is en dat ze dan welkom zijn Het blijft altijd lastig om iedereen tevreden te stellen, maar mijn advies is vooral dat je doet waar jij je het prettigst bij voelt. Bespreek het vooral ook met je partner waarom je wel of niet ergens voor kiest en kijk of je samen tot een compromis kan komen. Je kan misschien afspreken dat zij welkom zijn als het kindje er is. Ik wens je heel veel succes.