Suïcide op zichzelf is zo moeilijk te verwerken. Laat staan die van je eigen vader. Hoeveel begrip er ook is, het gevoel van onmacht en de ‘maar waren wij dan niet goed genoeg’, nou ja. Dat blijft. En dan ook nog het verlies van een kindje. Op rouw staat geen tijd. Dikke virtuele knuffel voor jou