8 maanden geleden

6 maanden geleden is de vader van mijn zoontje (2.5jaar) en dochter (1maand) plotseling overleden aan een hersenbloeding

8 maanden geleden

Ok, ik was nog niet klaar met typen. Elke keer als er een maand voorbij is ga ik samen met ons zoontje bloemen brengen bij het graf en afgelopen keer is ons dochtertje ook mee geweest. Maar hoe ik dit allemaal in mn eentje ga doen en vormgeven.. geen idee nog.

8 maanden geleden

Wat vreselijk verdrietig. Gecondoleerd met het verlies. Het is mooi dat je de kinderen betrekt. Wat ons geholpen heeft is een rouwcoach, vergoed vanuit de gemeente met een doorverwijzing vanuit de huisarts. En dan een rouwcoach die gespecialiseerd is in rouw van kinderen. Zij gaat daar dan op een soort speelse wijze met lego of tekenen de rouw van de kinderen begeleiden. Dit heeft ons heel erg geholpen. Ook kon ik appen met haar als ik t niet meer wist. Kan dit jou helpen? ❤️

8 maanden geleden

Dank je wel, het is nog heel erg onwerkelijk allemaal.. ik heb ons zoontje overal bij betrokken, bij het aankleden van papa na het overlijden en het elke dag bij hem zijn enz. Ons zoontje heeft het af en toe over papa en we praten er praten er samen over dan. Maar in zo'n 2.5jarig brein werkt dat zo anders.. ons dochtertje heeft hem dus nooit ontmoet, maar kan me voorstellen dat dat op termijn heel moeilijk zal zijn voor haar. Ik denk dat een rouwcoach zeker heel fijn is!! Merk dat er nu nog geen ruimte voor us, na de geboorte van ons dochtertje. Maar de huisarts houdt een vinger aan de pols:)

8 maanden geleden

Voor ons is het dit jaar 9 jaar geleden dat Maarten is overleden op 3 november. Maarten is overleden aan de gevolgen van Taaislijmziekte en ernstig nierfalen. Maarten is 33 jaar geworden. Toen Maarten overleed was ik op dat moment 27 weken zwanger van onze Tim. Tim heeft Maarten dus nooit leren kennen. Voor hem zit daar het meeste verdriet. Op papa Maarten dag gaan we samen eten en meestal komen ook mijn ouders.wij vieren deze dag eigenlijk meer hoeveel liefde Maarten had om te geven. En dat zijn naam voor altijd genoemd blijft worden. ❤

8 maanden geleden

Wat een verdrietig verhaal dat Tim nooit zijn vader heeft mogen leren kennen. En lief dat je dit deelt en wat hebben jullie een mooie dag samen om Maarten in leven te houden. Hij zal altijd onderdeel uitmaken van jullie leven en dat hoort ook zo. Heel mooi dat je dit zo doet.❤️

8 maanden geleden

Dat lijkt me inderdaad verdrietig maar ook heel erg ingewikkeld. Hele verschillende rouwprocessen door relatie en leeftijd. Ik mis ze allemaal ouders, kind, man. Maar zelfs bij 1 persoon zijn de processen verschillend. En je weet nooit wanneer welke emotie 'opduikt'. Ik ben aan het nadenken over een invulling van een bewust moment van herinnering.....ik weet het nog niet. Eigenlijk is iedere dag vol herinneringen. En daar ben ik dankbaar voor. Ik zet gewoon de ene voet voor de ander en leef de dag. We gaan onze weg wel vinden, jullie en ook wij.

8 maanden geleden

Dankjewel voor het delen en ik voel jouw verdriet maar ook jouw kracht. En inderdaad zetten we iedere keer een klein stapje in het rouwproces. En rouwen is voor ieder persoon een ander proces. Wel merk ik dat het eenzaam maakt omdat je na 3 jaar niet meer de warmte voelt die destijds de mensen in je directe omgeving boden net na het verlies. En de vraag als moeder blijft altijd… doe ik het goed?😔

8 maanden geleden

Ik ben niet mijn man verloren maar wel onze zoon lars

8 maanden geleden

Wat verdrietig en dankjewel voor het delen. Het verlies van een dierbare blijft vreselijk verdrietig. 😢