Deze kinderen konden zich niet bedreigd voelen want mijn zoontje doet echt nooit iets. En dat is niet omdat ik zijn moeder ben maar zo is hij. Ik stond er zelf ook bij dus zag alles gebeuren. Dat kinderen zich zo gedragen vind ik wel echt een opvoed dingetje.. iemand in z’n buik stompen gaat veel verder dan pesten. Het is gewoon walgelijk gedrag en je hoort van huis mee te krijten dat pesten en slaan niet oké is. En tuurlijk... ze halen allemaal wel is wat uit bij elkaar. Zo zijn kinderen ... maar zoals dit is gewoon echt onacceptabel en heeft niks met onzekerheid te maken.

Kinderen die pesten zijn vaak zelf onzeker of boeken zich bedreigd. Vaak ligt het niet aan de opvoeding, veel ouders weten niet eens dat hun kind pest. Het mooie is dat het vaak ook weer voorbij gaat en dat ze heel genoeg daarna vaak vrienden worden. Het feit dat het een keer gebeurd betekent gelukkig niet het zo blijft. Eventueel kan je je eigen zoon leren dat hij wel terug mag duwen of slaan. Of stop hou op schreeuwen of zo. De meeste basisscholen hebben ook een pest programma waar wordt uitgelegd hoe de kinderen pesten kunnen voorkomen.

Ja daar ben ik ook echt van overtuigd dat iig een heel groot gedeelte aan de opvoeding ligt. Het was gelukkig nu iets eenmaligs maar het is ook mijn grootste angst. De oudste is gelukkig nooit gepest en neemt het zelfs op voor kinderen die gepest worden. Mega trots! Maar de jongste is wel echt gevoelig ook.. dus houd m’n hart vast

Het is een van de angsten voor mijn beide kinderen. Dat ze gepest worden of zelf gaan pesten. En zeker, het ligt aan de opvoeding. Walgelijk dit.