Ik kan mij heel goed voorstellen dat je je zo voelt! Ook ik ben toen ik 1 jaar was mijn vingertopje verloren. Ik was een behoorlijk wilde baby/peuter en klom zelf uit de kinderwagen. Toen ik met mijn moeder in een winkel was deed ik dit ook maar toen klapte de kinderwagen dicht, met mijn vinger ertussen! Ze konden mijn topje niet vinden. Een week later vond mijn moeder het stukje vinger onderin het mandje van de kinderwagen. Ze vindt het nog steeds naar om over te praten. Ik niet, want ik weet er niets meer van. Sterkte!

Toen ik 4 was zat ik op een speelgoed strijkplank paardje te spelen toen deze dicht klapte. Ik ben toen het topje van mijn pink kwijt geraakt. In het ziekenhuis hebben ze het er toen gering aangezet.. was binnen het half uur in het ziekenhuis. Heeft alle kleuren uitgeslaan maar is uiteindelijk goed gekomen. Ik kan zo goed als alles met mijn pink en heb zelf een nagel die wel rond groeit. Ik zelf herinner er me niet veel van. Mijn mama heeft er nog steeds traumas van. Hopelijk komt het bij haar even goed!!

Jeetje dat is echt schrikken!! Gelukkig lees ik in de reacties dat het zeker goed gaat komen❤️

Ik voel met jullie mee hoor. Ik heb nog trauma's van deuren. Ik was zelf 15 toen het topje van m'n vinger eraf lag door een kerlderdeur. Ik was dus een erg gestreste moeder wat betreft deuren. Ik kan er ook niet heel goed tegen om vingerwonden te zien. En ik kijk nog wel alle ehbo programma's. Ik probeer te zeggen dat het dus een normaal iets is om daar nog lang last van te hebben helaas. Ik hoop dat josephine goed is genezen en het geen gevoelige plek blijft. Omdat zij 2 jaar was zal ze gelukkig sneller en beter genezen. Maar het is en blijft toch heftig. Ik krijg er gewoon de bibber van. Dikke knuffel voor josephine.