Dank je wel. Het blijft inderdaad moeilijk. Op een verstandelijk niveau weet ik dat je gelijk hebt maar gevoelsmatig ligt dat anders. Ik denk dat ik me altijd verantwoordelijk zal blijven voelen. Ik hoop zeker onze kinderen andere ervaringen te kunnen geven.

Zoals je zelf schrijft zijn kinderen niet op die manier verandwoordelijk, dat kun je niet verwachten als ouders zijnde. Zelfs in de weken nadat ik bevallen was heeft mijn man de zorg voor onze kat op zich genomen omdat het mij niet goed genoeg lukte. Wat ik lees vind ik echt heel erg verdrietig voor jou. Gelukkig mag en kun je nu wel voor een stel huisdieren zorgen, samen met je kinderen want zo hoort het. Jij bent niet de oorzaakt voor het overlijden van al deze dieren dat zijn je ouders. Vanaf hier even een arm om je heen want ik merk dat dit blog je niet in je koude kleren is komen te zitten. Liefs,