Dat is ook harstikke spannend maar hij zal het toch een keer moeten doen. Hij is nu wat ouder en zal zelf ook echt beter in kunnen schatten wat wel en niet gaat. Echt een probleem zou ik het ook niet willen noemen want de grootste nachtmerrie van elke ouder is om je kind te verliezen dus je gevoel is niet gek. Maar je moet wel realistisch kunnen blijven kijken en ook vertrouwen op je kindje. Heb je wel eens nagedacht om een ehbo cursus te volgen en dan vooral gericht op kinderen. Verslikking, verstikking en reanimatie komt daar ook aan bod. Niet de leukste onderwerpen maar wel ontzettend belangrijk, want stel dat het toch mis gaat dan hoef je niet in paniek te raken want jij weet wat je moet doen. Vaak vind je info over deze cursus op de site van je lokale ehbo vereniging of worden de cursussen via een kdv of cb aangeboden

Nou, dan gaat het toch hartstikke goed! Het is ook eng als je bang bent dat hij stikt, dat wil je gewoon niet... En misschien slijt het gevoel wel met de tijd, wanneer je ziet dat hij steeds beter zelfstandig leert eten... Zoals je zegt inderdaad, je bent ver gekomen! Dat is al knap!

Je hebt gedeeltelijk wel gelijk, het is idd wel een gedeelte mijn angst. Bij opa en oma eet hij gewoon hetzelfde mee, soms gaan ze wel een atapje verder en vertellen me dan hoe goed hij dat eet.

Weet je wat het is.... Hij krijgt geen gepureerd eten, hij krijgt broccoli in stukjea waarvan ik denk dat het gaat zeg maar. Hij krijgt ook koekjes en wafels en op zicht vind ik dat ik al een heel eind ben. Maar echt die harde dingen en soms zelfs vlees vind ik vooral akelig. En idd het zal ook mijn angst zijn, mijn man haf hem een hap van een banaan en het was een behoorlijke hap dus ik sta dan met grote ogen te kijken met rillingen over mijn hele lijf. Ik krijg dat "angst" gevoel niet weg. Maar zoals ik al zei ik ben al van ver gekomen....????