Hoi Lizz, Wij hebben een zoontje van inmiddels 15 maanden met een dubbele schisis. Daar zijn ze ook met 20 weken achter gekomen. Het was even drama, maar gelukkig zijn we er positief in blijven staan en zijn we super trots op ons ventje! Ik kan me niet indenken hoe het is als er nog zoveel omheen komt. Ik merk nu zelf dat ik minder heb kunnen genieten van mijn mooie bolle buik door alle omstandigheden er omheen, en de zorgen die je hebt. Mocht je meer willen weten over schisis en/of met andere ouders willen praten, dan is er op facebook ook een pagina te vinden (ouders met kinderen met een schisis) Dikke knuffel, en ik hoop dat alles goed gaat.

Hee nog een mama uit emmen. Ook met een 1 jarige dochter. Veel sterkte met deze laatste loodjes en dat het hopelijk allemaal dat minder erg is dan het nu lijkt.

Beste Angela,, Ik heb ook een dochtertje van 8 maanden en zoek contact met andere moeders kan echter niks op internet vinden zou je mij willen toevoegen aan die groep?

Heel herkenbaar! Wat n spannende tijd voor jullie. Wijzelf kregen met 20wkn ook te horen dat hij n enkelzijdige schisis had. Mijn man heeft dat ook gehad. Mn zoon is nu 9. Wij woonden in Etten-Leur en moesten voor n 3d echo naar Rotterdam. Daar konden ze t niet goed zien of t algeheel was, want t menneke lag er constant met zn hand/arm voor hihi. Bij de geboorte bleek t algeheel. Dus, lip, neus, gehemelte. Omdat de spleet te breed was, heeft hij na 4wkn een gehemelte plaatje aangemeten gekregen om de spleet smaller te maken voor de operatie. Dit heeft hij n half jaar gedragen en dat was voor de voeding ook beter. Nu hoefde hij geen speciale habermann spenen te gebruiken om te drinken. Met 7 mnd is t harde verhemeltje (voorste gedeelte) met lip en neus gesloten. Met 11 mnd het achterste zachte gedeelte. Volgende mnd moet hij weer bij het team in Tilburg komen voor de 9jr controle. Zullen er weer foto's gemaakt worden en wordt de operatie besproken van de kaak (wordt stukje bot uit de kin/onderkaak gehaald en in t verhelmelte gezet voor evt implantaten indien nodig). Ook voor ons was de tijd tot de geboorte spannend daar we niet wisten hoe groot de schisis was. Daar mn man het zelf ook had, was t iets makkelijker voor ons om ermee om te gaan. We hebben info gezocht en leerden er mee omgaan. Voor mn schoonmoeder was t echter wel weer een klap. Eerst n zoon met schisis (in die tijd waren de technieken en hulpmiddelen nog niet zover als tegenwoordig) en nu n kleinzoon. Na de geboorte was die klap snel verdwenen toen ze t kereltje in dr armen hield gelukkig. Je kunt hier geen foto plaatsen, anders had je kunnen zien dat je er bijna niks meer van kunt zien. Ik wens jullie heel veel sterkte met de geboorte en de tijd erna.. Liefs, Conny