Haha die komt hier wel meer/vaker voor moet ik zeggen. Mijn pa van gezin van 6 en zijn pa uit gezin van 12

Met tranen in mijn ogen volg ik je blogs. Ik vind het zo verschrikkelijk voor je. Word er eigenlijk ook een beetje bang van. Ik vind het ontzettend knap van je, dat je dit zo kunt delen.

Wat een herkenning in jouw verhaal, het gevoel wat je beschrijft als je met je mandje op schoot het zh uit rijd, dat had ik precies zo toen na 31 weken zwangerschap ons zoontje slapend geboren werd. Het intense verdriet het ongeloof en de onmacht, ik voel en leef enorm met je mee. Ik heb de foto van Casper bekeken, wat een mooi klein gaaf en compleet mannetje. Helemaal jullie zoontje. Ik vind het super knap dat je je hele verhaal opschrijft. En ik wil je heel veel sterkte wensen.

Een heel ontroerend verhaal ♡☆ en wat een mooi mannetje ik weet heel goed wat je voelt 23-8-10 hebben we onze eerste zoon keano verloren tijdens de bevalling hij kwam niet op de normale manier dus moest per keizersnee was volgens de dokters geen spoed maar hij zat goed klem en toen hij er was hebben ze nog 20 min geprobeert maar het was te laat dan stort een wereld in in het ziekenhuis alles geregeld voor de crematie ????zoveel verdriet en nog steeds we hebben ook nooit een antwoordt gekregen waaraan hij overleden is hij was gezond 38w en 3d voldragen mannetje snap hoe jullie je voelen heel veel sterkte ♡☆