Wij zijn al redelijk veel huisdieren kwijtgeraakt en ons beleid is om altijd zo eerlijk mogelijk te zijn. De hond was ziek, de dierenarts kon haar niet meer beter maken en ze heeft een spuitje gehad waardoor ze dood ging omdat ze teveel pijn had. Probeer het niet te hebben over 'inslapen' enzo, dat creëert misschien angst voor slapen. En laat ze vooral huilen en praten. Breng ook zo af en toe fijne herinneringen weer naar boven "Weet je nog toen (de hond) zus en zo deed en we allemaal zo moesten lachen?". Dan leert ze dat het okee is om verdriet te hebben en dat het praten erover ook okee is, dat je nog steeds fijne herinneringen kunt hebben. Mijn kinderen weten ook dat ik nog steeds verdriet heb en soms nog huil om mijn verloren huisdieren. Je zal merken dat ze soms heel bijzonder reageren. Zo stond ik ongeveer een week na het overlijden van één van onze honden in de keuken. Het was een mooie, zonnige dag en opeens kwam mijn zoontje naar me toe. Hij zei tegen me: "Mamma, vandaag is Grace er". Ik herinnerde hem eraan dat Grace vorige week dood was gegaan en toen zei hij: "Nee mamma, vandaag is het een mooie dag en komt Grace bij ons spelen; maar vanavond moet ze weer weg." Heel bijzonder. En laat zo af en toe ook gewoon nog foto's zien enzo. Hou de herinnering ook levend voor ze. Maak misschien samen met haar een mooi fotolijstje voor een foto van de hond om in haar kamer te zetten. Succes en het spijt me van jullie verlies.