Zo herkenbaar. Ik had dat ook met onze oudste zoon toen hij zo'n 21/5 a 3 jaar was. Waar we eerst dikke maatjes waren waren we toen water en vuur. Om alles ruzie. Mijn God wat voelde ik mij naar. Papa was veel beter dan ik op dat moment. En net als je al schrijft hij is overal lief en luister goed totdat je alleen met hem bent. Echt het gaat over. Duurde bij ons tot ruim 31/5 jaar. En nu is hij 5 en zijn we weer dikke vrienden. Het is een fase maar een met een lange adem. Sterkte en weet dat dit gedrag alleen gebeurd bij iemand waar hij zich 100,% veilig voelt en dat is toch echt zijn mama!