zo herkenbaar onze zoon gaat naar voortgezet onderwijs venray,anderhalf jaar strijd met school hij heeft last van negatieve prikkels van anderen en zijn emmertje loopt dan wel eens over niet dat hij dan boos word maar hij heeft dan een dagje rust nodig dus geen school .School zet hem dan op ongeoorloofd verlof, maar er is wel degelijk iets aan de hand meerdere keren op school geweest en duidelike afspraken hierover gemaakt MAAR HELAAS SCHOOL BLIJFT KEER OP KEER IN GEBREKEN1111.Nu al in strijdmet leerplicht ambetenaar van Venray ook zij komt haar afspraken NIET na. We zijn nu aan een punt beland dat wij als ouders niet capabel zijn om onze zoon naar school te krijgen enzij willen dus jeugdzorg in schakelen,Zij komen geen enkele afspraak na en wij zijn nu de boosdoeners ONGELOOFLIJK111 Maar we zullen blijven strijden in het belang van onze zoon.

Is er een vertrouwenspersoon van het bestuur, de organisatie waar de school onder valt? Dan zou ik daar mijn verhaal doen en advies vragen. En een gesprek met de directie aangaan over jouw zorgen. Mocht het niet helpen, dan rondkijken naar een andere school, maar dat is wel een risico. Als het allemaal buiten je kind ligt is dat misschien een oplossing, maar je neemt altijd jezelf mee. Ik vind wel dat een school altijd ook naar zichzelf moet kijken. Ik word er doodmoe en boos van dat scholen dingen altijd zo makkelijk op ouders en kind afschuiven. Zij hebben een zorgplicht voor alle kinderen en ze moeten ervoor zorgen dat alle kinderen met een veilig gevoel naar school gaan. Dus hier is de school zeker nalatig en stappen nemen is absoluut terecht en noodzakelijk! Hou ons op de hoogte!

Ik sluit me aan bij wat Ananas schrijft. Je schrijft dat jullie zelf ook al bezig zijn met het gedrag van je zoontje? Als je bijvoorbeeld opvoedondersteuning of maatschappelijk werk thuis krijgt, kan je hen ook vragen mee te gaan op gesprek met school. Zij kennen jou en je zoon goed. Ook is het misschien fijn als er iemand bij is die naast je staat, maar minder emotioneel reageert. Sterkte!

Laat ik voorop stellen dat ik je reactie helemaal begrijp. Er is op school een probleem met je kind en dat gaat je als ouder niet in de koude kleren zitten. Je kind zit namelijk het grootste gedeelt van de dag op school. En als je kind zich daar niet prettig of veilig voelt moet je daar iets mee Ik ben zelf juf, maar ik ken je gevoel helaas maar al te goed. Wij hebben zoiets soortsgelijks meegemaakt met onze zoon. Je schrijft dat.je school al gemaild hebt, maar een antwoord hebt gekregen waar je voor jou gevoel weinig mee kunt. Misschien moet je een gesprek met de leerkracht op school aanvragen. Je kunt hier ook de IB-er en/of directeur bijvragen. Geef in dat gesprek aan waar je tegenaan loopt en wat jou gevoel daarbij is. Dat je zoon door bepaalde gebeurtenissen niet meer naar school wilt enz. Misschien is het ook handig om een onderzoek aan te kaarten (als jlie dit zelf willen natuurlijk) zodat er ook handvaten voor school komen hoe ze hem op de goede manier kunnen begeleiden. Als er daarna geen verandering komt dan kun je nog attijd een vervolgstap nemen. Ik zou zeggen ga eerst het gesprek aan. Heel veel succes!!