Heel herkenbaar, ik heb er ook moeite mee, met het loslaten, maar inderdaad het is een wel een normale ontwikkeling. Nu is mijn zoontje van net 4 jaar op zijn eigen fiets samen met papa naar opa en oma een half uur fietsen!!! Wel even een slik momentje, maar als hij dan zo trots een handkusje zwaait en heel blij weg fietst, dan heeft dat ook wel weer wat. Ook onze oudste dichter waarschuw ik regelmatig als ze buiten gaat spelen en vind het fijn als ze zich af en toe even meldt! Maar wat is het fantastisch moeder te zijn!

Erg herkenbaar! enne...welkom natuurlijk!