Wat vind ik het erg voor je dat je jezelf zo voelt en dat je in zekere zin "spijt" hebt van je keuze voor een kindje. Ik heb zelf geen ptss maar wel borderline en soms het zelfde gevoel van was ik maar niet aan kinderen begonnen ze verdienen beter. Maar aan de andere kant wat is beter? Ik geef mijn kinderen alle liefde die ik in me heb en zal ze altijd voor mijn eigen jeugd proberen te behoeden. Heb je inmiddels al wel hulp bij het verwerken van de dingen? Ik weet niet hoe oud jouw zoontje nu is maar voor mij is het altijd een schrale troost geweest dat ze als ze jong zijn er minder van mee (lijken) te krijgen met in mijn achterhoofd dat ik er alles aan zal doen om normaal te kunnen functioneren. Weet dat je niet de enigste bent die zich zo voelt en ik vind jou juist een hele goede moeder je weet waar je het voor doet en je houd zielsveel van je kind. Veel sterkte. Liefs mamavandio

Ik hoop dat je hier fijne, goede proffesionele hulp bij krijgt, zodat je leer dat dit NIET jouw fout is. Op geen enkele manier. Heel veel sterkte.