Gewoon aan toegeven. Zit/zat in hetzelfde schuitje. Onregelmatige diensten en werk nu alleen nog maar overdag tussen 10 en 18. Sindsdien gaat het een stuk beter een niet meer misselijk geweest. Werd blijkbaar gewoon letterlijk ziek van de vermoeidheid.
Verder doe ik alleen met hoge uitzondering 's avonds nog iets, als ik overdag heb gewerkt of niet mijn rust heb kunnen nemen.
Het was even een omschakeling, maar sindsdien dus niet meer misselijk geweest. Blijf wel moe, maar kan iig weer redelijk normaal functioneren.
Is meestal na de 1e 3 a 4 maanden over hoor die extreme moeheid daarna gaat t al beter. Een beetje de boel de boel laten dan maar geen perfect schoon huis. Ik vind persoonlijk dat je het echt niet kan maken om zo snel al ziek te melden op werk vanwege zwangerschap (überhaupt niet eigenlijk ). Je kiest er tenslotte zelf voor. Heb zelf ook een hele zware fulltime baan en t was ook zwaar tijdens mn zwangerschap maar als die kleine er eenmaal is wordt t alleen maar zwaarder en ben je nog moeier dus mijn advies; gewoon doorbijten en je rust pakken wanneer je kan!
Ben nu 34 weken zwanger..ik heb in de lastige periodes hulp in huis gehaald voor was, badkamer poetsen etc..dit was voor mij t zwaarst..totaal geen energie..extra magnezium help trouwens tegen vermoeidheid en misselijkheid..nu ben ik tegen het einde en slaap ik 2 uur per nacht..dus weer moe..maagzuur..ach t hoort erbij allemaal...
Wat vervelend en zo herkenbaar. Ik werd met 8 weken zwangerschap zo beroerd dat naar de wc gaan nog te veel was. Zware armen en benen en misselijk! Tijdens het bloedprikken ook laten prikken op b12 en dat was aan de lage kant. Iets wat nog tot de 7 maanden tot klachten heeft gezorgd terwijl ik wekelijks injecties kreeg. In het begin heb ik snel opgebouwd met werken vanuit de ziektewet maar bij 14 weken opnieuw de ziektewet in. Sindsdien 3-4 uur gewerkt en vanaf de 27ste week thuis aan het werken. Vanaf toen ging t beter.
Ik vond het vooral lastig om me te verantwoorden en voelde me bezwaard om voor mezelf te kiezen. Tegelijkertijd was de druk van de verplichtingen een zware last op mijn schouders.
De continue strijd met een lichaam dat niet wil was nog wel het allerlastigst. Ook mentaal had dit zijn uitwerking.
Hopelijk vind je hierin herkenning en doet dat je goed. Ik ben metende huisarts blijven overleggen en ook met mijn leidinggevende. Hopelijk voel jij je snel beter f vind je een weg om ermee om te gaan.
Anoniem
Gewoon aan toegeven. Zit/zat in hetzelfde schuitje. Onregelmatige diensten en werk nu alleen nog maar overdag tussen 10 en 18. Sindsdien gaat het een stuk beter een niet meer misselijk geweest. Werd blijkbaar gewoon letterlijk ziek van de vermoeidheid. Verder doe ik alleen met hoge uitzondering 's avonds nog iets, als ik overdag heb gewerkt of niet mijn rust heb kunnen nemen. Het was even een omschakeling, maar sindsdien dus niet meer misselijk geweest. Blijf wel moe, maar kan iig weer redelijk normaal functioneren.
Anoniem
Is meestal na de 1e 3 a 4 maanden over hoor die extreme moeheid daarna gaat t al beter. Een beetje de boel de boel laten dan maar geen perfect schoon huis. Ik vind persoonlijk dat je het echt niet kan maken om zo snel al ziek te melden op werk vanwege zwangerschap (überhaupt niet eigenlijk ). Je kiest er tenslotte zelf voor. Heb zelf ook een hele zware fulltime baan en t was ook zwaar tijdens mn zwangerschap maar als die kleine er eenmaal is wordt t alleen maar zwaarder en ben je nog moeier dus mijn advies; gewoon doorbijten en je rust pakken wanneer je kan!
Anoniem
Ben nu 34 weken zwanger..ik heb in de lastige periodes hulp in huis gehaald voor was, badkamer poetsen etc..dit was voor mij t zwaarst..totaal geen energie..extra magnezium help trouwens tegen vermoeidheid en misselijkheid..nu ben ik tegen het einde en slaap ik 2 uur per nacht..dus weer moe..maagzuur..ach t hoort erbij allemaal...
Anoniem
Wat vervelend en zo herkenbaar. Ik werd met 8 weken zwangerschap zo beroerd dat naar de wc gaan nog te veel was. Zware armen en benen en misselijk! Tijdens het bloedprikken ook laten prikken op b12 en dat was aan de lage kant. Iets wat nog tot de 7 maanden tot klachten heeft gezorgd terwijl ik wekelijks injecties kreeg. In het begin heb ik snel opgebouwd met werken vanuit de ziektewet maar bij 14 weken opnieuw de ziektewet in. Sindsdien 3-4 uur gewerkt en vanaf de 27ste week thuis aan het werken. Vanaf toen ging t beter. Ik vond het vooral lastig om me te verantwoorden en voelde me bezwaard om voor mezelf te kiezen. Tegelijkertijd was de druk van de verplichtingen een zware last op mijn schouders. De continue strijd met een lichaam dat niet wil was nog wel het allerlastigst. Ook mentaal had dit zijn uitwerking. Hopelijk vind je hierin herkenning en doet dat je goed. Ik ben metende huisarts blijven overleggen en ook met mijn leidinggevende. Hopelijk voel jij je snel beter f vind je een weg om ermee om te gaan.