Oh nee wat vervelend... ben je inmiddels al weer thuis? Hoe gaat het nu? Om nog even terug te komen op je eerdere reactie: ik begrijp dat je je in wilt houden voor de mensen die dichtbij je staan. Het is ook heel vervelend als je graag kinderen wilt en het lukt niet. Maar stel je was niet ziek, zou je dan ook je geluk inhouden? Ik vind niet dat je je verantwoordelijk moet voelen voor een situatie bij een ander waar je geen controle over hebt. Daarnaast, als het hun nu wel lukt en ze hebben een hele fijne zwangerschap, gaan ze zich dan ook inhouden naar jou? Jij wilde immers heel graag een fijne, zorgeloze zwangerschap, maar dat heb je ook niet! Jij kan je dan misschien net zo rot voelen. Hun geluk kan dan ook weer pijn doen bij andere vrouwen waarbij het niet lukt, wordt daar dan ook rekening mee gehouden? Als ze vertellen dat ze eindelijk zwanger zijn en hun emoties delen over hoe moeilijk het was en men reageert met 'je, maar je bent nu toch zwanger of je hebt nu toch een kindje'... die opmerkingen zullen ook pijn doen bij hun, want dat betekend dat hun gevoelens als 'niet valide' wordt beschouwt. Wat ik vooral vind is dat er medeleven moet zijn voor alle vervelende ervaringen en gevoelens bij zwangere vrouwen en dit los gezien moet worden van het kindje en dat we vooral lief moeten zijn voor elkaar 💖

En een paar uur na mijn reactie belandde ik in het ziekenhuis 😒

Het is gewoon zo rot dat er ik mijn dichte omgeving mensen zijn die enorm graag kinderen willen en waarbij het niet lukt. Ik zeg wel hoe ik me voel, maar “hou me in” en zeg niet dat ik op dit moment echt niet graag zwanger ben. Tot nu toe nog geen ziekenhuisopname hier, dus dat ik “positief”, al voelde ik me vorige keer wel 100x beter na een weekend baxters.

Lieve mama, Wat lief van je dat je andere mensen niet wilt kwetsen. Toch vind ik de opmerking naar jou ook een rotopmerking. Veel mensen weten niet wat HG inhoudt en dat dit niet een normale misselijkheid is. Dit is iets wat ik jou natuurlijk niet hoef uit te leggen. Ik vond het verschrikkelijk dat ik mijn gevoelens niet goed mocht uitspreken tijdens de zwangerschap. Alsof mijn negatieve gevoelens er niet toe deden. Alsof ik alles maar voor lief moest nemen, zelfs de ziekenhuisopnames. Als we in het ziekenhuis komen met iedere andere ziekte dan mogen we wel balen en klagen, maar als het aankomt op een zwangerschap niet? 😅 Dus ik zou je gevoelens lekker blijven uitspreken, want die mogen er gewoon zijn. Sterkte! Ik hoop dat het snel minder wordt voor je.