Ik zit uw blog te lezen en echt, hoe kunt u liefdesverdriet vergelijken met rouw??? Ik heb ook wel eens liefdesverdriet gehad, maar dat is in niets te vergelijken met het gevoel toen mijn man, mijn allerliefste, beste vriend en minnaar ineens ALS kreeg en daaraan overleed. Ben mijn jongste zoon kwijt aan de drugs, maar zelfs dat verdriet komt niet eens in de buurt bij het verlies van mijn man. Ik moet denken aan de hartverscheurende verhalen van mama’s hier die hun kindje verloren, u doet deze moedige, maar ook gebroken mama’s en papa’s tekort. Damaya