Bekkeninstabiliteit kan ontstaan door een tekort aan bepaalde mineralen of vitamine b12. Wanneer de foetus tekort binnen krijgt uit voeding trekt het alle benodigdheden uit jouw eigen lichaam zelf. De natuur zal er namelijk alles aan doen om een kind te laten volgroeien, al gaat dat ten koste van de moeder. Sterkte!

Ook hier is de zwangerschap niet helemaal de roze wolk die ik ervan verwacht had. Het begon met enorme vermoeidheid en misselijkheid. Dit kon niet iedereen in mijn omgeving begrijpen. Rond de 14 weken kwam hier de bekkenpijn bij. Toen ik bij de fysio kwam en moest vertellen wat ik nog wel en niet kon, gaf zij meteen al aan dat het geen schande is als ik zelfs minder dan dat doe. Nu inmiddels 15 weken verder en het komt er op neer dat mijn vriend het hele huishouden draait. Ik ga nog wel mee boodschappen doen, maar zelfs het rondje door de supermarkt doet me pijn. Een goede bekkenband bij alles wat je staand en lopend doet helpt wel. En verder zodra het kan even gaan liggen. Je hebt er meer aan om nu naar je lichaam te luisteren dan dat je door loopt en na je zwangerschap klachten houdt.

Als je Googlet vind je ook andere fysiotherapeuten die zijn opgeleid door Cecile, dus dan hoef je misschien niet ver te reizen. Maar deze vorm van therapie verlicht de pijn enorm, en vooral de oefeningen die je thuis kunt doen en waarmee je direct de pijn kunt verlichten, Helaas verhelpt het het niet maar het maakt het wel een stuk dragelijker. Je verhaal is heel herkenbaar. Ik heb ook een draak van een zwangerschap gehad met een aaneenschakeling aan kwaaltjes, bekkenpijn vanaf 11 weken die inderdaad alleen maar erger werd tot ik op het eind nog maar een paar honderd meter kon lopen. Daarbij nog veel problemen op het werk gehad omdat ze vonden dat ik meer moest werken dan de bedrijfsarts adviseerde. Fijne werkgevers heb je toch. Wees je in ieder geval bewust dat je als zwangere vrouw heel veel rechten hebt en dat een bedrijfsarts en ook het UWV altijd zal volgen wat jij aangeeft. Jij moet nog heel je leven met dit lichaam doen en bent de enige die op dit moment voor het kindje in je buik kan zorgen. Accepteren dat je lichaam niet doet wat je wilt en de zwangerschap niet is zoals je het verwacht had geeft een hoop rust. Je kunt er niks aan veranderen. Maar ik weet hoe moeilijk het is. Mijn dochter is inmiddels 14 maanden oud, ik heb nog steeds bekkenklachten, Als ik vrouwen hoor die fluitend door de zwangerschap gaan voel ik nog steeds een steek van jaloezie. Maar los daarvan, heb ik een heel gezond kindje op de wereld mogen brengen. Er zijn genoeg vrouwen bij wie dat helaas niet mag lukken en als ik dat bedenk dan valt een waardeloze zwangerschap ook wel weer mee.

Even een domme opmerking misschien. Maar heeft de huisarts al een urinetest gedaan? Ik werd namelijk ook op een zeker moment gek van de pijn en het leek met geen mogelijkheid op de symptomen van een blaasontsteking maar dit bleek het wel te zijn (waarschijnlijk ook mij nierbekken ontstoken). Jouw verhaal klinkt wel ernstiger hoor maar het kan ook een combinatie van oorzaken zijn waarvan een urineweginfectie er misschien 1 is