Ja precies! En natuurlijk heb ik er 2 prachtige kinderen voor terug gekregen absoluut. Maar dat wil niet zeggen dat je daardoor dan ineens gelukkif word van je lichaam π En helaas gaat het sporten nu ook niet zo goed. Ik had de blog al even ingepland staan en ging echt een tijdje hele goed 2 avonden in de week. Maar sinds December hebben we naast ons eigen bedrijf nog een bedrijf overgenomen. Werk ik 24 uur bij mijn baas en mijn man ook nog fulltime voor zijn baas. Daardoor moet alles in onze avond uren en vrije dagen geregeld worden voor het bedrijf. En dat is helemaal niet erg want dat is natuurlijk ook onze toekomst. Maar daardoor schiet het sporten er wel echt even bij inπ¬π. Alle hoop dan maar dat de laatste kilo's het me gunnen om zelf te vertrekken..ππ
Hallo Kelly, knap dat je het thema aankaart. Meestal worden deze afgedaan met "je hebt er iets moois voor terug gekregen". Alsof de persoon die je was en iedere dag in de spiegel herkende geen hechtwaarde mag hebben. Ik heb er zelf heel veel moeite mee dat mijn lichaam veranderd is. En was naΓ―ef door andermans uitspraken mbt zwangerschaps gewichtstoenamen en weer ontzwangeren.
Ik ben wel altijd slank geweest ( maar toch heel onzeker). Tijdens de zwangerschap van mn zoontje ben ik in 42weken 30kg aangekomen.. ik at alles waar ik zin in had. Iedereen vond t prima " nu mag je" en "dat raak je zo weer kwijt". Maar zodra ik bevallen was, was ik in shock... ik was niet bekend met wat "normaal" is na een bevalling.. ik herkende me niet meer in de spiegel en moest huilen als ik mezelf in een weerspiegeling zag. In mn hoofd was ik immers nog steeds slank. Maar als ik zonder baby over straat liep was ik gewoon een dikzak omdat niemand wist dat ik net bevallen was. Pas 1.5 jaar later toen ik weer in de horeca ging werken was ik 25 kg kwijt. Er kwam wat vreugde terug omdat ik mezelf weer een beetje terugzag.
2e zwangerschap nam ik me voor me niet gek te laten maken. Maar ondanks opletten met voeding wist mijn lijf al snel- zwanger? Oke hier heupen, buik en borsten! En met 39 weken zat ik weer+20kg. Maar het ging anders dan verwacht en mn dochter werd stilgeboren. Ik had haar wel volledig uitgedragen maar niks moois ervoor terug gekregen. Mijn hele plan om deze x die kilo's als trotse mama te ownen ging niet op. Het voelde heel oneerlijk en extra kwetsend om zo met mezelf geconfronteerd te worden.
Ik wilde er snel vanaf dus ging kha eten en wandelen. Na 5 weken weer werken zorgde ervoor dat ik langzaam weer in vorm leek te komen. Bovendien werd me t hormonal haarverlies niet bespaart.
Maargoed na 5 maanden keek ik opgelucht in de spiegel.. het vertrouwen was terug dat het dus wel kan.. maar het blijft een ander lijf. Voor mn gevoel is t nog een litteken waar ik aan moet wennen.
Ik ben inmiddels 4 maanden geleden bevallen van nog een meisje en ze groeit goed op de bovenste curve π . Ikzelf doe het rustig aan en hoop de laatste 10kg nog ooit aju te zeggen. Maar na alles is dit 1 van de dingen die ik er mooi voor heb teruggekregen.. het besef dat het allemaal relatief is. Hoe je het ziet en hoe je je voelt.
Sorry voor de lange post.. ps je ziet er fit uit!
Huisjeboompjebroertjes
Ja precies! En natuurlijk heb ik er 2 prachtige kinderen voor terug gekregen absoluut. Maar dat wil niet zeggen dat je daardoor dan ineens gelukkif word van je lichaam π En helaas gaat het sporten nu ook niet zo goed. Ik had de blog al even ingepland staan en ging echt een tijdje hele goed 2 avonden in de week. Maar sinds December hebben we naast ons eigen bedrijf nog een bedrijf overgenomen. Werk ik 24 uur bij mijn baas en mijn man ook nog fulltime voor zijn baas. Daardoor moet alles in onze avond uren en vrije dagen geregeld worden voor het bedrijf. En dat is helemaal niet erg want dat is natuurlijk ook onze toekomst. Maar daardoor schiet het sporten er wel echt even bij inπ¬π. Alle hoop dan maar dat de laatste kilo's het me gunnen om zelf te vertrekken..ππ
TussenPost&pre.
Hallo Kelly, knap dat je het thema aankaart. Meestal worden deze afgedaan met "je hebt er iets moois voor terug gekregen". Alsof de persoon die je was en iedere dag in de spiegel herkende geen hechtwaarde mag hebben. Ik heb er zelf heel veel moeite mee dat mijn lichaam veranderd is. En was naΓ―ef door andermans uitspraken mbt zwangerschaps gewichtstoenamen en weer ontzwangeren. Ik ben wel altijd slank geweest ( maar toch heel onzeker). Tijdens de zwangerschap van mn zoontje ben ik in 42weken 30kg aangekomen.. ik at alles waar ik zin in had. Iedereen vond t prima " nu mag je" en "dat raak je zo weer kwijt". Maar zodra ik bevallen was, was ik in shock... ik was niet bekend met wat "normaal" is na een bevalling.. ik herkende me niet meer in de spiegel en moest huilen als ik mezelf in een weerspiegeling zag. In mn hoofd was ik immers nog steeds slank. Maar als ik zonder baby over straat liep was ik gewoon een dikzak omdat niemand wist dat ik net bevallen was. Pas 1.5 jaar later toen ik weer in de horeca ging werken was ik 25 kg kwijt. Er kwam wat vreugde terug omdat ik mezelf weer een beetje terugzag. 2e zwangerschap nam ik me voor me niet gek te laten maken. Maar ondanks opletten met voeding wist mijn lijf al snel- zwanger? Oke hier heupen, buik en borsten! En met 39 weken zat ik weer+20kg. Maar het ging anders dan verwacht en mn dochter werd stilgeboren. Ik had haar wel volledig uitgedragen maar niks moois ervoor terug gekregen. Mijn hele plan om deze x die kilo's als trotse mama te ownen ging niet op. Het voelde heel oneerlijk en extra kwetsend om zo met mezelf geconfronteerd te worden. Ik wilde er snel vanaf dus ging kha eten en wandelen. Na 5 weken weer werken zorgde ervoor dat ik langzaam weer in vorm leek te komen. Bovendien werd me t hormonal haarverlies niet bespaart. Maargoed na 5 maanden keek ik opgelucht in de spiegel.. het vertrouwen was terug dat het dus wel kan.. maar het blijft een ander lijf. Voor mn gevoel is t nog een litteken waar ik aan moet wennen. Ik ben inmiddels 4 maanden geleden bevallen van nog een meisje en ze groeit goed op de bovenste curve π . Ikzelf doe het rustig aan en hoop de laatste 10kg nog ooit aju te zeggen. Maar na alles is dit 1 van de dingen die ik er mooi voor heb teruggekregen.. het besef dat het allemaal relatief is. Hoe je het ziet en hoe je je voelt. Sorry voor de lange post.. ps je ziet er fit uit!