2 weken geleden bevallen met spoedkeizersnede ivm foetale nood. Zag mijn kleintje pas uren later. Herken heel erg dat gevoel van hem de eerste keer zien. Slaap nu de laatste 5 dagen bij hem op de kamer nadat hij van de IC af is. Merk gelukkig dat de liefde wel gegroeid is naarmate hij steeds een draadje of slangetje af ging.

Heel herkenbaar, hier een spoedkeizersnede onder algehele narcose ivm foetale nood. Daarna ptss en een postnatale depressie. Nu 8 maanden later nog steeds last van het schuldgevoel

Ja zo mag ik dankbaar zijn dat ik droom bevallen heb gehad dat erniks met mijn kids is gebeurd en dat ze meteen op de borst werden gelegd ik mog zelfs mijn kind pakken om hun eruit te halen maar dat wou ik niet vond ik eng maar hoop dat u nu van u kindje kan genieten samen met je man gr

Lijkt me heel heftig! Ik heb mijn zoontje zelf maar 15 min op mijn buik gehad, daarna moest hij aan de beademing (zo’n 1,5 uur) en vervolgens nog 9 dagen ziekenhuis. Ik kan me ook nauwelijks voorstellen als mensen zeggen “na 2 uur mocht ik naar huis”. Het ziekenhuis was gewoon mijn kraamtijd, en dus de herinnering aan de kraamtijd. Blijft gek..