Mooi verwoord, zelfde heb ik met mijn dochtertje en ‘mijn zus’. Ben inmiddels bijna 34 en heb mijn zus al sinds mijn 15e levensjaar niet meer gezien. Ik schijn oom te zijn en zij de tante van mijn dochtertje. - het blijft pijnlijk. Liefst zou ik er vandaag langs gaan voor een kop koffie maar dan ... waar woont zij? Lastig.

Je hebt helemaal gelijk! ?

Een dikke knuffel! Ik weet dat geen enkel woord je pijn kan verzachten maar dat een knuffel fijn is! Door je zoontje zal ik op moeten staan en door gaan. Hoe moeilijk ook. Ik ben heel blij dat ik hem al had!

Wat een herkenbaar gevoel! Zo dankbaar dat je nu al die momenten wel mag beleven maar zo dubbel dat je ze al een keer had moeten beleven!