Gewoon lekker laten praten! Zolang jullie maar gelukkig zijn en achter jullie keuze staan! Geniet van je zwangerschap en straks van je mooie kindje!

Hoi Sanne, ik ken het als mensen een oordeel hebben als je zo jong kinderen neemt. Ik (22 jaar) had een hoop commentaar verwacht omdat ik dacht dat er nog een taboe rust op jong kinderen nemen. In eerste instantie voelde ik schaamte en nervositeit bij het vertellen over mijn zwangerschap. Bang voor de reacties. Bij mij kwamen de reacties van mensen om mij heen als een wonder allemaal positief, vooral mijn oma en schoonouders erg blij, behalve mijn eigen ouders. Ik begrijp het wel, ze willen alleen het beste voor je en Ik zit in een lastige situatie waarin een baby ''niet echt handig is'', maar inmiddels hebben ze het moeten accepteren. Die baby is nu toch al onderweg. Toch blijven er soms negatieve opmerkingen vallen zodra er een discussie plaatsvindt. Dan zegt men ineens: Je had het nooit moeten doen met je domme... Afijn, zo dus ongeveer. Ik merk aan jou verhaal dat dat voor jou erg averechts werkt en je zeer in de verdediging schiet. Wat je ook goed recht is hoor. Voor mezelf zorgt het ervoor dat ik weer aan het twijfelen sla en dat zou de bedoeling niet moeten zijn.... Ik heb me dan ook voorgenomen positief te blijven en al het commentaar langs me heen te laten gaan. De situatie is zoals het is. Steeds maar in de put zitten of in de verdediging schieten kost onnodige energie. Je moet maar zo denken, mensen hebben het beste met je voor, maar zien soms niet dat iets dat in eerste instantie voor hen niet het beste lijkt, jou toch heel gelukkig kan maken. Stay positive!

Lekker doen waar jij/jullie je lekker bij voelen. Er zullen altijd mensen zijn die hun mening klaar hebben. Hoe moeilijk het soms ook is niks van aan trekken. Ik wordt ook door veel mensen scheef aangekeken als ik met mijn 34 weken buik achter de kinderwagen loop waar mijn 10 maanden oude dochter in zit. Vaak zijn ze gewoon jaloers omdat je het 'avontuur' wel aangaat en hun niet ;-)