7 jaar geleden

ben zo blij wat van je te horen.wat eng om mee te maken allemaal. Eindelijk krijgen jullie dan de hulp die nodig is. Wel erg dat ze het met een sorry foutje bedankt weg wuiven! Niets hiervan had je kunnen voorzien of kunnen veranderen. Jullie hebben van af dag een al aangegeven dit is niet goed is, alleen niemand wilde luisteren. Ik herken je gevoelens die heb ik oom allemaal gehad. Je staat op automatische piloot je bent daar voor de kleine je leeft voor de kleine je laat alles om je heen gebeuren niets is wat telt alleen jullie. Dit gevoel gaat over zodra alles goed gaat met de kleine dan om je langzaam uit die bubbel. De dromen die kunnen blijven en ja dat hoort bij de zorgen de zorgen die mama heeft. Heel veel sterkte jullie alle drie. Probeer ook wat aan je zelf te denken. Een sterke mama dat ben je vergeet dat nooit. Dikke knuf