Iris Kort's avatar
7 maanden geleden

Wat een heftig verhaal. Hier ook een kind met prikkelverwerkingsproblemen. Wij hebben op z’n 5e sensomotorische therapie gedaan.

's avatar
10 maanden geleden

Beste mama ik herken het stukje van de uitbarstingen van 0 naar 100 gaan heel erg goed.

's avatar
10 maanden geleden

Mijn dochter heeft precies het zelfde wat jij omschrijft. Onlangs hebben we haar aangemeld bij een instantie en ze hebben allerlei testen met haar gedaan. Waar uitgekomen is dat ze hoe jong ze al is lijd aan Ptss (8). Ze heeft vanaf haar geboorte tot ongeveer 6 jaar allerlei kwaaltjes gehad veel ziekenhuis gezien onderzoeken ondergaan. Slechte start bij de geboorte door versliking daardoor heeft ze dus die ptts opgelopen. Mischien is dat ook wel de oorzaak bij jullie kleine man hij is natuurlijk veel te vroeg geboren heeft waarschijnlijk weken in de conveuse moeten liggen. En na die tijd verschillende onderzoeken enzovoorts moeten ondergaan. Mischien dat dat bij hem ook wel een bepaalde trauma heeft opgeleverd.

's avatar
10 maanden geleden

Het gevoel herken ik heel erg met mijn jongste zoon (nu 8). Als peuter kon hij om het minst en geringste ontploffen. Waar we ook naartoe gingen, we kwamen altijd met een hysterisch kind aan en gingen weg met een hysterisch kind. Of van huilen overslaan in de slappe lach. Daarentegen was hij ook onwijs lief.

's avatar
10 maanden geleden

Het gevoel herken ik heel erg met mijn jongste zoon (nu 8). Als peuter kon hij om het minst en geringste ontploffen. Waar we ook naartoe gingen, we kwamen altijd met een hysterisch kind aan en gingen weg met een hysterisch kind. Of van huilen overslaan in de slappe lach. Daarentegen was hij ook onwijs lief.

's avatar
10 maanden geleden

Ik was te snel met posten..... Daarentegen was hij ook ontzettend lief, maar met alles heel intens. Eenmaal naar groep 1 hielden de buien thuis niet op. Ik legde het uit aan de juf. Van haar kreeg ik te horen dat hij in de klas een engel is en erg leergierig. Zij dacht dat hij ook een stuk meer aankon en wilde daarmee aan de slag gaan. Ze dacht dat het misschien thuis dan ook beter zou gaan. Eenmaal gestart met uitdagend werk was hij thuis zo'n ander kind. Met de juf hadden we de afspraak gemaakt dat zodra hij thuis weer ander gedrag zou vertonen ik weer bij haar zou aankloppen. Dan zou ze weer nieuwe uitdagingen aanbieden. Dit heeft ze tot groep 3 gedaan. Eenmaal groep 3 begon het riedeltje weer opnieuw. Inmiddels zit hij in de plusklas en krijgt hij nog steeds verrijking. Het gaat super met hem. Hij zit goed in zijn vel en het is echt een heerlijk kind. Soms kan hij wel buien hebben als dingen even niet gaan zoals hij het wik, maar blijft er niet meer zolang in hangen dan voorheen. Ik wil hiermee aangeven dat bepaalde gedrag ook andere oorzaken kan hebben mbt te weinig uitdagingen. Wij hadden het geluk met een hele fijne juf die dit direct zag bij ons kind. Wij wensen jullie veel succes en hopen dat jullie snel weten hoe jullie je kindje kunnen begeleiden.