Gewoon loslaten, dan komt het vanzelf goed. Ik weet al niet meer beter en moet die playdates echt afremmen..

Dat is wel handig zo'n babyfoon! Die hebben wij helaas niet, omdat we vroeger erg klein woonden en alles toch wel hoorden. Nu je het zegt; Casper speelt als hij alleen is ook altijd beneden, maar vriendjes willen altijd boven spelen.

Bij ons spelen ze eigenlijk meestal beneden. Dat heeft meestal niks met de vriendjes of vriendinnetjes te maken,maar met onze dochter.Die durft niet boven te spelen. Daar komt bij dat het bij ons boven ook best koud is en als de jongste in bed ligt dan mogen ze van mij ook niet naar boven. Maar als ze dan toch een keertje boven spelen zijn er duidelijke afspraken. Verkleden doen we niet en we blijven op de eigen kamer. Wij gebruiken nog een babyfoon, omdat we haar anders niet horen als ze 's avonds in bed ligt. Die zet ik dan wel aan. Heb ik toch een beetje 'controle'.

Alle ouders hebben die angsten wel eens gehad, denk ik, maar probeer het een beetje los te laten. Ze kunnen het in de klas ook goed met elkaar vinden en daar zit de juf ook niet constant bovenop. Wat je wel kunt doen bij kleuters, is elk half uur even stiekem om het hoekje gluren, en tussendoor even onder aan de trap luisteren. Maak afspraken over het boven spelen met je zoon, zoals "Alleen in je eigen kamer spelen" of "Probeer iets te spelen dat jullie allebei leuk vinden". En, voor de kinderen bij wie dat nodig is, is het helemaal niet raar om te zeggen dat je wilt dat de kleren aan blijven. Kleuters zijn soms net aapjes: ondeugend en uitdagend, ook die van een ander, dus houdt gewoon vast aan je eigen regels, ook voor het kind van een ander.