Heel erg bedankt voor je lieve woorden! Deze reactie lezen doet deugd. Om te lezen dat er nog mama's zijn die zich herkennen in zulke moeilijke situaties. Ik wens dit niemand toe en vind elke mama zo ontzettend sterk, want ik ben me er zo bewust van dat er situaties zijn waarbij de onze niets lijkt. Maar wat het ook is en waar elk (nieuw) gezinnetje ook door moet, elke mama is zo sterk! Ik probeer dit ook zo hard overal te verkondigen: iedere mama is perfect op haar eigen manier! Geniet van ieder moment met jou gezinnetje, dat doen we nu ook en gaan we ook heel zeker doen na deze vreemde tijden. Dikke knuffel!

Zes keer begin ik mijn zin opnieuw. Ik weet niet wat ik zeggen moet. Ik heb ook zo weinig kunnen genieten van de eerste tijd van mijn 2e kindje. Ik zou er veel voor opgeven om die tijd terug te krijgen. De maanden gleden voorbij zonder dat ik bewust aanwezig was. Ja, ik was gelukkig dat hij er was en gezond was, maar door alle omstandigheden destijds kon ik er veel te weinig van genieten. Ik heb het verhaal nog niet kunnen en durven opschrijven. (Wel veel met vertrouwde mensen erover gesproken.) Terwijl er veel verhalen/situaties zijn, zoals die van jullie, die veel moeilijker zijn om door te maken. Dapper van je dat je dit verhaal zo kan vertellen. Ja ook mijn wolkje is uiteindelijk roze gekleurd, maar er zijn nog steeds dagen waarop het dreigt naar onweer. Ik lees veel verhalen, maar plaats nooit reacties. Op de een of andere manier raakt dit me op dit moment extra. Ik heb heel veel steun gehad aan mijn vrienden en familie en letterlijk op schouders uitgehuild. Dat moet jij nu missen die schouder. Vreselijk moeilijk. Je dochter lijkt je nu extra nodig te hebben, maar vanuit mijn perspectief heb ik vaak ervaren dat je kinderen je een spiegel voorhouden. Op de momenten dat ik extra behoefte had aan steun en rust gingen/gaan mijn kinderen extra aandacht vragen. Ook toen ze pas enkele weken oud waren. Ik geef je een dikke digitale knuffel. Probeer in het moment te leven en alleen als het moment echt niet te harden is. Kijk dan vooruit. Kijk uit naar die eerste echte omhelzingen. Kijk uit naar het eerste echte uitstapje. Maar vergeet niet te kijken naar het nu. Wij genieten nu heel veel van alle tijd samen met twee jonge kinderen (6 en 3 jr.) en realiseren ons nu pas dat we veel te veel onze agenda's en afspraken naliepen. We hielden onszelf voor dat anderen het nog drukker hadden en nog bonter maakten. Maar keken niet naar de behoeften van ons eigen gezin.