De krant was niet mijn vriend afgelopen week. Ik heb 2 dochters (en een zoon maar die blijft even buiten beschouwing in dit verhaal) 1 dochter is 14 en 1 dochter is 19jr en lesbisch .. veeg mij maar op met al dat nieuws over Savannah en Romy, en de 2 meisjes die in elkaar geslagen zijn in rotterdam (waar ik vlakbij woon en in werk). Hou ze maar lekker klein zolang het nog kan .. het is zo'n fijne periode.

Hier helemaal hetzelfde, ik kan het ook niet goed dat loslaten, gelukkig kunnen mijn kids niet ver van huis spelen en is er bijna altijd iemand bij als ik het zelf niet ben. Hier is veel verkeer door de straat en dat houd je als moeder ook tegen. Mijn zoon let er wel op hij is nu 8 maar heeft ernstige vorm van adhd en is zeer snel afgeleid. Mijn dochter ziet geen kwaad in andere dingen en ziet ook geen gevaar, dat baart me zeker zorgen. We zitten nu in de fase om ze te leren dat ze niet met vreemden mee moegn gaan onder geen beding. Ik stelde ze beide een vraag. Tegen lucas zei ik, er komt een sjieke auto aan en er stapt iemand uit en zegt nog meer sjieke auto's te hebben, ga je mee. Hij zei direct nee dat mag ik niet en ik heb gezegd begin maar hard help te roepen en weg te lopen. Mijn dochter stelde ik de vraag, er komt een mevr aan met een lief hondje, ze zegt dat ze wel een lekker snoepje heeft en dat je dan ff met het hondje kan spelen, ga je mee. Mijn dochter antwoorden jaaaa leuk!!! Mijn zoon snapt het wel, maar mijn dochtertje niet ze is bijna 5 maar dit antwoord baarde me zeker zorgen. Maar goed we blijven opletten en trainen meer kunnen we toch niet doen ben ik bang.

Bedankt voor je reactie. Ik heb jou blog ook gelezen en idd. ze krijgen steeds meer hun eigen wereld. Dat is ook precies wat ik bedoel met de quote bovenaan mijn blog: 'Letting go isn't the end of the world, it's the beginning of a new life'. Door mijn kinderen los te laten, krijgen ze de kans een eigen leven op te bouwen. Een nieuw leven. Een leven waarin wij een steeds minder prominente rol gaan spelen, maar de mensen die zij zelf uitkiezen steeds meer.

Ik zie jouw blog naast de mijne staan en als ik je blog lees dan begrijp ik wat je bedoelt, een dergelijke verwondering kwam ik onlangs tegen door haar vriendenboekje. Iedere dag lijken mijn kindjes wel weer wat wijzer en ouder. Het gaat te snel, sneller dan ik los kan laten. 'Loslaten is een andere manier van vasthouden', kwam ik ooit eens tegen. Dat vond ik zo'n mooie en probeer ik me altijd voor de geest te halen. Wat heb je dit mooi omgeschreven! Precies zoals het is en een aspect die me maar al te vaak door mijn eigen gedachten heen flitst.