Heel herkenbaar. 28 jaar geleden mijn tweeling ( waren een drieling) die bijna 6 maanden 24 uur lang samen of afwisselend gehuild hebben waarschijnlijk tgv prematuriteit (32 weken) slechte start. Als kinderverpleegkundige die ik destijds was twijfel je aan je eigen kunnen, ervaring, expertise enz enz. Goedbedoelde adviezen die niet werkten, consultatiebureau die schuld bij moeder legt, borstvoeding niet goed enz enz. Heb uiteindelijk 4 jaar deze tweeling borstvoeding mogen geven en daarna mijn dochter die 5 jaar later kwam nog eens 4 jaar mogen voeden. Het “keerpunt” kwam bij mij toen ik accepteerde dat het niet aan mij lag, maar een fase waar de kinderen doorheen moesten om hun snelle veel te vroege geboorte te verwerken. Het is allemaal goed gekomen😍

Bij mijn 2de zoon idem....huilbaby niet normaal tot zijn 4de levensjaar.toen kreeg hij kanker,ook longkanker ...door de aangesterkte Lingen van het schreeuwen hebben Ik hem toch nog 6maanden langer bij ons kunnen houden.6jaar toen hij stierf...op onze huwelijksdag met kerst .niets zal ooit nog hetzelfde zijn 😪

Hier waren het krampen, 4 maanden lang alleen gehuil. Als hij ophield met huilen wat nooit lang was hoorde ik hem nog huilen.

Oooh ik herken het ook bij mij geen sleutelbeen gebroken maar overprikkeld vreselijk tot 5,5 jaar heeft ze gehuild wat een vreselijke tijd en ze huilde elke dag wel 30 x per dag na aantal jaren toen ze kon praten vroeg ik waarom huil je en dan zei ze ik weet het niet. Niemand kon ons helpen gelukkig gaat het nu goed na 11 jaar maar genieten kon je niet je hoopte alleen maar dat die tijd snel voorbij ging 😞