Wat ontzettend mooi en toch ook humoristisch geschreven lieve schat. Ik bewonder je positieviteit. Jullie zijn zulke lieve mensen welke het zo gegund zijn. Ik heb bewondering voor jullie. Het feit hoe jullie ermee omgaan, positief en open. Jullie zijn echt toppers! Ik kijk uit naar je volgende blog! Dikke kus van inspecteur gadget.

Och, wat herkenbaar! Ik heb ook jaren gedacht geen kinderen te krijgen. De omgeving wees altijd naar mij en mijn omvang. Vele onderzoeken later bleek dat het zaad van mijn man heel erg te lijden heeft gehad van een operatie op jonge leeftijd, waarbij de zaadleiders beschadigd bleken. Na veel jankbuien dus toch maar besloten dat een goede tante zijn dan maar het alternatief moest worden van moeder zijn. Twee jaren later, testen en ICSI hadden we een wondertje in onze armen. Een wonder van 56 cm lang en 5620 gram. Het had ook anders kunnen gaan, maar ik hoop dat iedereen die zo gemotiveerd is om moeder te mogen worden, ook eenzelfde wondertje mag meemaken. Dus: Als je wilt janken, schelden vloeken (onder invloed van hormoonkuren ofzo) of janken, schelden en tieren (bij mislukte procedures): IK ZAL ER VOOR JE ZIJN.