Anoniem

1 jaar geleden

Bij mij was juist mijn 1e kindje een hele goede slaper en mijn 2e zoals jij beschrijft. Pas écht gaan slapen bij 1 jaar. Reden? Weten we eigenlijk niet. Blijft gissen. Niks medisch in ieder geval. Ieder kind is anders. Misschien is het goede slapen van je 2e kindje gewoon toeval....

Roos

1 jaar geleden

Dat zou zeker kunnen! Ieder kindje is anders. Maar ook zit een 2de kind weer in een andere situatie dan de eerste. Soms is het ook echt gissen wat er aan de hand is. Al was het bij Mats vrij duidelijk (weet ik nu). Die was oververmoeid. Ik denk dat als ik Mats wat eerder op bed had gelegd en meer wist over o.a. wakkertijden hij een stuk beter had geslapen. Nu is het gelukkig een goede slaper.

Anoniem

1 jaar geleden

Hi Roos, wat is dit fijn om zoveel herkenning te lezen. En dan ook van een pedagoog. Ik dacht maanden dat het aan mij lag, dat de baby ontevreden was met mij, borstvoeding, licht, geluid, noem maar op. Compleet uitgeteld was ik en radeloos. Wij hebben toen na een horrorvakantie met extreem weinig slaap een slaapcoach ingeschakeld. In grote lijnen komt het overeen: de oververmoeidheid, de extra behoefte aan prikkels, het niet zelfstandig in slaap kunnen vallen, elke 1 a 2 uur wakker voor een klein slokje en sabbelen (met 2x blaren op me tepels auw!). Na de 'reset' merkte we al een zoveel vrolijkere baby. Onze slaapcoach heeft onze begeleiding met 1 week verlengd, zo hardnekkig was het. Nu is de kleine bijna 2 jaar. Het slapen is nog steeds erg lastig, altijd in bed, het lukt hem nooit buiten te slapen. En de onbegrip! Weinig mensen snappen ons, ze vinden ons streng en zien niet dat wij ons zoontje begeleiden, maar zien het eerder dat wij het huidige slaapgedrag (alleen thuis slapen) hebben veroorzaakt. En dan lees ik jou verhaal en ik zie zoveel herkenning! En heb jij ook de lichte PTSS die we eraan hebben

Roos

1 jaar geleden

Dankjewel voor het delen van je verhaal! Heftige periode ook geweest dan. Er is heel veel onbegrip. Als je al van niet slapen naar alleen thuis slapen gekomen bent heb je echt al super veel bereikt! Laat die andere mensen maar lullen ;) Ik heb geen PTSS klachten. Ik merk dat ik veel weer ben vergeten. Ik ervaarde het toen ook niet als heel heftig omdat ik dacht dat het normaal was en erbij hoorde. Ik was wel heel moe. Maar in mijn zwangerschap was ik nog veel vermoeider. Waar ik in mijn zwangerschap niet kon functioneren kon ik nu nog redelijk functioneren. Mijn vriend daarin tegen heeft er wel veel last van gehad. Als hij alleen al het huilen hoorde kreeg hij ontzettend veel stress. Ook bij de 2de vond hij het spannend hoe het weer ging lopen.

Anoniem

1 jaar geleden

Het 'werkt' bij elke baby anders. Toen mijn kindje slecht sliep ben ik gewoon gaan googelen naar ervaringen van andere ouders, en heb net zo lang dingen geprobeerd die mij bij mijn kindje leken te passen, totdat ik iets vond wat werkte. Het consultatiebureau verwijten dat ze jou niet exact passend advies hebben gegeven terwijl ze jouw kindje helemaal niet kennen, vind ik niet fair.

Roos

1 jaar geleden

Ik ben het met je eens dat het voor ieder kindje anders werkt. Maar ik vind dat het consultatiebureau wel met mij mag mee denken en mag doorvragen ipv alleen zeggen zoveel minuten laten huilen. Als ze mijn kind (en mij) niet kennen dan moeten ze mogelijk ook geen advies geven. Of eerst mijn kind en mij leren kennen. Of doorverwijzen. Natuurlijk is ieder consultatiebureau anders. Ik deel alleen mijn ervaring.

Anoniem

1 jaar geleden

Wat een slecht Nederlands. Ik-vorm =

Anoniem

1 jaar geleden

Vogels mij kan je zelf geen Nederlands

Roos

1 jaar geleden

Ik heb dyslexie. Dus het kan inderdaad zijn dat er wat spel- en zinsopbouwfouten in zitten. Gelukkig weerhoudt mij dat er niet van om te schrijven en mijn verhaal te delen. Maar als je het leuk vindt, mag je voortaan wel al mijn teksten controleren op spelling voordat ik het ergens plaats ;)