Leuk om te lezen haha. Zelf game ik vanaf de NES en manlief ook. Zo ook onze zoon van bijna 6 hij gamed al sinds zijn 2e. Rayman heeft hij ondertussen al 3x uitgespeeld (allebei de delen) haha. Hij heeft zijn eigen (papa's oude) ps3 Hij heeft ook geen schermtijd. Niet omdat ik zelf gamer ben maar omdat t niet nodig is. Er word genoeg gespeeld met lego auto's en ook ik krijg regelmatig plastic maaltijden toegeschoven. Daarnaast mag hij wel alles spelen wat hij begrijpt (hij heeft al sinds heel jong een goede grens tussen nep en echt) niet dat hij geweldadige spellen speelt die zijn meer op tieners en volwassenen gericht (verhaal + Engels) rayman,minecraft (nu nog alleen maar offline bouwen) lego dimensions (Aanrader!!) Maar wat heeft hij veel geleerd hiervan welke hij in het echte leven ook toepas. Hij heeft leren rekenen hoeveel hij nog nodig heb tot 700!!! Oplossing gericht denken. Ruimtelijk inzicht. Tegen zijn verlies kunnen en omgaan met frustratie want ja als je voor de 100 x afga op t zelfde punt is frustrerend. Gamen word als een luie activiteit gezien maar dat is het niet helemaal.

Gewoon lekker doen. Niks mis mee. Het is de toekomst.

Is toch ook niets mis mee. Hier ook een driejarig dochter die techniek al snel door had en heel goed weg weet op papa's playstation 4. Alleen maar handig straks op school en in de rest van haar leven. En verder speelt ze ook net zo graag even in de zandbak of met de duplo. Alleen maar mooi toch :D